- Otto, - dedim oldinda ketayotgan Kesterga. - Bu odamlarning nimani xohlayotganini endi tushundim. Ularga siyosatning keragi yo’q. Ularga dinning o’rnini bosadigan boshqa bir e’tiqod kerak. Kester o’girilib qaradi. - Albatta. Ular nimagadir ishonishni istashadi. Nimagaligining farqi yo’q. Chunki mutaassib kishilar ular. Erix Mariya Remark. “Uch og’ayni”. #Robert #Otto #Lens #Patrisiya #CarpeDiem