JAFAR KHOLMUMINOV

پروفسور دکتر جعفر محمد ترمذی(شاعر، استاد دانشگاه و عضو رهبری بنیاد جهانی سبزمنش)!
طلوع دو باره خورشید زندگی‌ات را در زیباترین فصل سال تبریک می‌گوییم...

جعفرمحمد ترمذی(جعفرمحمدخالمؤمن‌اف) فرزند محمد، شاعر پارسی‌گوی ازبکستان، محقق ادبیات فارسی و فلسفه‌ى اسلام، تصوف و عرفان، در تاریخ20 سپتامبر سال 1968م. در منطقه.ى شیرآبادِ از توابع شهر ترمذ ولایتِ سرخان دریای جمهوری ازبکستان در خانواده‌ی معلمِ زبان و ادبیات فارسی تاجیکی به دنیا آمده است.
وی مدرک کارشناسی‌ارشد را در رشته‌ی زبان و ادبیات‌فارسی از دانشگاه ملی تاجیکستان(1993)، مدرک دکتری را در رشته.ی دین‌شناسی از دانشگاه اسلامی تاشکند (2003) و مدرک فوق دکتری را در رشته‌ی تاریخ فلسفه‌ی اسلام از دانشگاه ملی ازبکستان(2020) به دست آورده‌است.
آقای ترمذى عضویت چندین سازمان ادبی و فرهنگی فراکشوری از جمله بنیاد جهانی سبزمنش را دارا می‌باشد و کتابهایی چون«عرفان و فلسفه‌ی وحدت الوجود در اندیشه‌ی جامی»، «جایگاه ادبیات فارسی در ادبیات جهان»، «فلسفه‌ی وحدت‌الوجود و تأثیر آن بر تعلیمات نقشبندیه»، «اندیشه‌های تصوفی‌ـ‌عرفانی مولانا عبدالرحمان جامی»، «تحقیق سرچشمه‌های تصوف در ایران»، «فلسفه‌ی عرفان»، «عرفان پژوهی تطبیقی»، «هستی شناسی تصوف»،«زندگی و میراث عرفانی خواجه محمد پارسا بخارایی»، «روزگار و آثار دو ادیب گمنام: میرزا عبدالخالق زاده سمرقندی و آرام پانغازی» و...
از جمله‌ی آثار تحقیقی دکترجعفر خالمؤمن‌اف می‌باشند.
چندین گزینه شعری او به زبان های فارسی و ازبکی منتشر شده و در حال حاضر استاد گروه"منبع شناسى و هرمنوتیک تصوف" در دانشگاه دولتی خاورشناسی تاشکند می‌باشد.
شعرهای زیادی از ایشان در نشریات مختلف بدست نشر سپرده شده و نمونه‌های اشعارش به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، عربی، روسی، چينى، ترکی، ازبكى و دیگر زبان‌هاى جهان ترجمه و نشر شده اند.

مادر
شمیمت را شدم پژمان، گل‌ریحانِ من، مادر
نسیمی از بهشت و روضه‌ی رضوانِ من، مادر

کلید رحمت رحمان و مفتاح در جنّت
اساس اعتقاد و ریشه‌ی ایمان من، مادر

ز تو آموختم فرقِ میانِ حق و باطل را
به حق، عرفانِ حق‌آموزِ من، فُرقانِ من، مادر

ز عمرِ خویش کاهیدی که بر عمرم بیَفْزایی
بِیَفْزودی ز جان خویشتن بر جانِ من، مادر

تو مهمانی کجا رفتی که دیگر بر نمی‌گردی؟
نبودی یک دو روزی بیش‌تر مهمانِ من، مادر

شدم پژمان رویت از خدا خواهم که خواب آید
به خواب من بیا، چون می‌شوی پژمان من، مادر

غزل گفتن چه معنا دارد از این پس، اگر نایَد
به گوشم لحنِ قدسیِ تو: "جعفرجانِ من!" مادر
جعفرمحمد ترمذی

نشانی‌های بنیاد جهانی سُخن گُستران سبزمنش:
Www.sabzmanesh.net
https://t.center/sabzmanesh786
https://t.center/bsharefi

گروه سبزمنش:
https://www.facebook.com/groups/458947199153432/?ref=share&mibextid=NSMWBT
صفحه(پیچ)سبزمنش:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100066434783920&mibextid=ZbWKwL

Sabz.manesh =انستاگرام

sabzmanesh786 = تلگرام
فیسبوک:
بنیاد جهانی سبزمنش
واتساپ:
0093700720953
تماس و روبیکا:
09940789645
Www.sabzmanesh.net

[email protected]

[email protected]

سبزمنش؛ جایگاه خودباوری و خرد، پایگاه بهسازی و بهنامی و زیستگاه اندیشه ورزان‌سبزنگر بوده؛ پالایشگاه فکر و خلاقیت می‌باشد!
#سبزمنش
#روزنامه
#ایران
#اقتصادی
#گزارش
#نوروزی
بنیاد جهانی سبزمنش=Www.sabzmanesh.net
بنیاد جهانی سبزمنش
#پژوهش
#پروفسور
#زرین_کوب
#بنياد
#محقق
#جهانی
بسم الله شریفی
Bismillah Sharifi بسم الله شریفی
Www.sabzmanesh.net

Ассалому алайкум, устоз! Бугунги таваллуд айёмингиз билан табриклайман! Умрингиз узоқ ва хайрли бўлсин! Биз шогирларнинг, оилангизнинг бахтига доим соғ-саломат бўлинг! Ҳурмат билан инингиз Бобомурод Нур, Халқаро Турон фанлар академияси ҳақиқий академиги, Ҳакамлик суди учинчи даражали судьяси, полковник.

@Jafar_Muhammad_Termizi

Устоди азиз! Шумои арҷмандро ба истиқболи 56-умин солгарди таваллудатон таҳтидилан табрик мегӯям ва чунин мисраҳои шогирдонаамро ба шумо мебахшам:

БӮИ МУШК

Бӯи мушку бӯи анбар ин ҳама бӯи Шумост,
Нури илму нури маънӣ з-ахтари рӯи Шумост!

Шеърро шерона гуфтан - кори шерони Худост,
Қувваи Шери Худо дар дасту бозӯи Шумост!

Мо ба гирди санъату маънӣ, арӯз овораем,
Ин биҳори бекарон чун ташнаи ҷӯи Шумост!

Тира гардад моҳ аз ҳар ҳарфи рӯзафзунатон,
Осмон мафтуни аҳрофи шакаргӯи Шумост!

Меваи боғи Шумо будан маро беҳ аз Биҳишт,
Чун Биҳишти ҷовидон дар номи некӯи Шумост!

Ҷими Ҷаҳду айни ирфон, феи фикру рои рост,
Ин ҳама маънии ҳусни сирату хӯи Шумост!

Соқиё, Шукрихудои ташнаро ҷоме диҳед,
Бастаи зулфи каҷу атру суманбӯи Шумост


БО ЭҲТИРОМИ САМИМӢ ВА ТАМАННИЁТИ САРБАЛАНДИИ ҶОВИДОНААТОН ШОГИРДАТОН ДОНИШҶӮИ ДОНИШГОҲИ ДАВЛАТИИ ТИРМИЗ ШУКРУЛЛОҲ СИРОҶ
------------------------
@Jafar_Muhammad_Termizi

Бугун Ӯзбекистон Миллий университети ҳузуридаги Илмий даражалар берувчи DSc.03/30.12.2019.F.01.05 рақамли Илмий кенгаш қошидаги Илмий семинарнинг  навбатдаги йиғилишида яна икки ёш файласуф тадқиқотчининг диссертатсияси муҳокима қилиниб, ҳимояга тавсия этилди.

19.08.2024.
@Jafar_Muhammad_Termizi

Маҳалла радиоканалида Жаъфар Муҳаммад Термизийнинг тасаввуф ҳақидаги суҳ...
https://youtube.com/watch?v=A-v3-oZrSzE&si=sii-pgi5C7a234o8

"عرفان پژوهی تطبیقی"
(تصوف شناسی قیاسی)
تأليف:
جعفر خالمؤمن اف (جعفر محمد ترمذى)
دکتور علوم فلسفه (DSc)
به زبان اوزبکی.ازبکستان - تاشکند:انتشارات "دانشگاه دولتی خاورشناسی تاشکند" و انتشارات "یاش اولاد مطبعه" - سال 2021 و 2022
266 صفحه – تیراژ: 1000 نسخه                                                                        
      بحث و مناظره های علمی پیرامون تعالیم دینی و فلسفی ای که به عنوان سرچشمه و یا منابع اصلی تعلیمات تصوف در روند پیدایش، تحول و تطور این پدیده ی درخشان تمدن بشری و این پدیدآورنده ی میراث ماندگار دینی، فلسفی و ادبی که در طول تقریبآ ۱۳۰۰ سال در قلمرو جهان اسلام و حتی، خارج از آن رشدو گسترش نظررسی داشته و در تآریخ تمدن بشری از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است، حضور فعال داشته و یا تأثيرگزار بوده اند، تا حال ادامه دارد.
     نظر محققان شرق و غرب در این مورد متفاوت و متناقض است. برخی از مستشرقین غربی ریشه های اصلی تعلیمات تصوف و عرفان اسلامی را از تمدن غرب - فلسفه ی یونان باستان و دین مسیحی جستجو می کنند. برخی هم از محققان کوشش می کنند سرچشمه های آن را از تمدن شرق باستان - ادیان و تعالیم فلسفی هند قدیم – آیین های ویدایی و بودایی و همچنان از ادیان ایران باستان چون آیین های مزدایسنایی، زردشتی و مانویه جستجو کنند. گروه دیگری از محققان شرقی و مستشرقان غربی بر این عقیده اند که سرچشمه ی اصلی تصوف و عرفان دین اسلام است.
این مونوگرافی محقق فلسفه ی تصوف و عرفان اسلامی، دکتر علوم فلسفه (DSc)
جعفر خالمؤمن اف ( جعفر محمد ترمذى) اختصاص به بررسی و تحليل و تحقيق تطبيقى مباحث ریشه شناسی تصوف و عرفان اسلامی و بحث تأثيرپذیری و تآثیرگزاری آن دارد.
       مؤلف کتاب مبانى تعليمات تصوف وعرفان اسلامى را با مبانى اديان و تعاليم فلسفى شرق و غرب قديم مورد مقايسه و بررسی قرار داده و با روشهايي از قبيل تقابل طرفین، اصول سیستماتیک، قیاسی- فرضی، افزایش از انتزاع به دقت، هرمنوتیک، توضیح عمده ای- تلئولوژیک و روش های تعمیم، به تحلیل و بررسی تطبیقی بحث مورد نظر پرداخته و سعی کرده است با تکیه به منابع عرفانی و آیات قرآن کریم و احادیث نبوی ثابت کند که سرچشمه ی اصلی تصوف و عرفان دین مبین اسلام بوده است. مؤلف در روند تحقیق این بحث در کنار پژوهش های خاورشناسان و اسلام شناسان اروپایی به تحقیقات ارزشمند محققان برجسته ی ایرانی چون سعید نفیسی و عبدالحسین زرین کوب و قاسم غنی و منوچهر مرتضایی و محسین جهانگیری و دیگران مراجعه کرده است.
       مؤلف کتلب بر اين باور است كه جستجوى سرچشمه و ريشه ها ى اصلى تصوف و عرفان اسلامی از تعالیم و مکتب های غیراسلامی امری است خارج از معایر منطق. زیرا در ترکیب هر گونه دین و آیین و مکتب فلسفی رویکردهایی شبیه تصوف و عرفان اسلامی وجود داشته اند و به این دلیل، بحث تآثیرپزیری تصوف از اندیشه و آرای بیگانه پایه ی علمی ندارد. ولی تحقیق تطبیقی مبانی تصوف و عرفان اسلامی با بخشی از مبانی ادیان و تعالیم مختلف فلسفی می تواند نقشی کلیدی را در شناخت هرچه عمیق تر ادیان و مکتب های فکری جهان – از جمله اسلام و سایر ادیان ایفا نماید.
       کتاب مزبور از سوی شورای علمی دانشگاه دولتی خاورشناسی تاشکند به چاپ پیشنهاد شده و مورد اسقبال استادان و محققان و متخصصان اوزبکستان قرار گرفته است.

@Jafar_Muhammad_Termizi

Ҷомест даруни мо ҷаҳонбин,
К-он ҷост ҳақиқати дилу дин.

Беруннигарӣ чи дод моро?
Ҷуз он ки диҳад ба бод моро!

Қарнест, ки дар буруни динем,
Бегонапарасту сахткинем.

Ислом саъодат аст, аммо,
Аз чист, шақоват аст дар мо?!

Пурсӣ, ки киям ва аз куҷоям?
Бегона ва ё ки ошноям?

Инҷо чу убур шуд зи ҳаддам,
Пурсӣ, ки кӣ будааст ҷаддам?

Ман фахр ба ҷадди худ накардам,
Дунболи нисоб ҳам нагардам.

Аммо ба суолҳоят алҳол,
Гӯям сухане, вале ба иҷмол.

Ман ҳам ба ривояте сайидам,
Аммо ба насаб шараф надидам.

Сад шукр, ки хоҷа нестам боз,
То дар бикунам ба кадхудо боз.

Дар назди Худо насаб на авлост,
Зеро назараш ба аҳли тақвост.

Тақво, ки ба сидқу ишқ бояд,
Гар ҳаст ба сурате, нашояд...

Тоҷикаму порсигӯ, дон,
Як форс, расида з-аҳли Салмон.

Як муслим аз уммати Муҳаммад (с),
Муҳтоҷи шафоъати Муҳаммад (с).

Дил бар раҳи Бӯҳанифа бастам,
Дар мазҳаби дигаре на ҳастам.

Бо маърифате, ки дода Мавло,
Шукрона кунам, ки бошад авло.

Аз шурби “Аласту Раббикум” маст,
Дил бар сафи ошиқон-ш пайваст.

Кӣ будаам андар ин дудар дайр,
Султони шарор ё шаҳи хайр?

Кӣ будаам, оҳ, ман ба Тӯрон,
Аз дудаи Тӯр рӯзгорон?

З-ақвоми наҷиби ориёӣ,
Як мард зи дудаи сакоӣ.

Кӣ будаму кӣ шудам дар ин сайр,
Гаҳ дар бари шарру гоҳ бо хайр?

Суғдӣ будаам, ба дини Зардушт,
Дину ҳикаму ҳунар даҳ ангушт.

Озин шуда парчами ниёям,
Бо шери жаёну шеди роям.

Кӣ будаам? Оби дар хурӯше,
Як чомасарои ҷомапӯше.

Як номанигори номдоре,
Як шаҳрнишини комгоре.

Кӣ будаам? Оббози ҳикмат,
Дилдодаи рамзу рози ҳикмат.

Деҳгони хирад, шубони дониш,
Мифтоҳи ҳунар, забони дониш...

Ҳоло, ки гузаштаҳо гузаштанд,
Таърих шуданду хок гаштанд.

Ҳар фахри зи ҳад бурун зиён аст,
Сарчашмаи инқирози ҷон аст.

Ман фахр ба фақри худ намоям,
Бо биниши худ раҳе кушоям.

То кай шавам аз гузаштаҳо маст?
Имрӯз кӣ ҳастам, ин муҳим аст!

Ин фикр ба сар ҳамеша бор аст:
Оянда маро чи интизор аст?

Тошканд, июн-сентябри соли 2024
-----------------------
@Jafar_Muhammad_Termizi

Ҷаъфар Муҳаммади Тирмизӣ

СОҚИНОМАИ НАСАБНОМА

I

Соқӣ, майи ноби арғувонӣ
Даррез, қадаҳ кунад ҷавонӣ.

Аз қалби хуми муғона даррез,
Бо савти найу чағона даррез!

Даррез, ки ҳуши мастам, эй ёр,
Гардад зи майи муғона ҳушёр.

Сад бор ба ман суол додӣ,
Аз баҳси қадим лаб кушодӣ:

“Саййид” кадому “хоҷа”-аш кист?
Ё фарқ миёни ҳар ду дар чист?

Аз беҳунаре ҳунар чӣ пурсӣ?
Аз бехабаре хабар чӣ пурсӣ?

Ин баҳс куҷову ман куҷоям?
То бар ту ҳақиқаташ намоям.

Ҳоло ки ба ман суол додӣ,
Бо бодаи шавқ ҳол додӣ,

Бо қуввати зеҳну қудрати ақл
Аз аҷз кашида по, кунам нақл:

Як идда ба асли худ бинозанд,
Аз пашшаи хеш пил созанд.

Дар ҷомеъа то мақом ёбанд,
Бо номи бузург ком ёбанд.

Аснод биёваранд дарҳол,
То шарҳ диҳанд бар ту аҳвол:

“Ман ибни фалону беҳмадонам,
З-авлоди шариф хонадонам.

Бояд, ки ба ҳурматам бикӯшӣ,
Аз нуқсу хато-м чашм пӯшӣ!”

Онон, ки ба нақл “хоҷа” ҳастанд,
В-аз бодаи кибр сахт мастанд.

Гоҳе зи балои кибру мастӣ,
Пӯянд раҳе ба худпарастӣ.

Банданд ба номи хеш “Саййид”,
Аз халқ талаб кунанд таъйид.

Посух ба чунин насабгадоён,
Ин гуна бувад дар асл шоён:

Бигзор канор содагиро,
Даъвои сайидзодагиро!

Саййид куҷову хоҷазода?!
Фарзанд куҷову боҷазода?!

Саййид куҷову ту куҷоӣ?
Вақте ки ба қайди “чун-чаро”-ӣ?

Ҳатто ҳам агар сайид будӣ,
З-ин беш на табъу дид будӣ.

Гар маърифату ибодате нест,
Саййидии ту саъодате нест.

Бо кибру ғуруру худситоӣ,
Саййидӣ куҷову ту куҷоӣ?

Сад ҷилва диҳӣ канори минбар,
Бо кибру нифоқу фисқ аксар

Гандум бинамуда ҷав фурӯшӣ,
Бар тафриқа байни халқ кӯшӣ.

Саййидӣ агар ба ту фитода-ст,
Пас, нисфи ҷаҳон сайидзода-ст.

Саййид зи насли Мустафояст,
Авлоди шарифи Муртазояст.

Саййид касест, к-аҳли фардост,
Вораста зи қайди моли дунёст.

Саййид наҷӯяд имтиёзе,
Аз халқ, ки набвадаш ниёзе.

Саййид касест бас фурӯтан,
Дил нарм, вале ирода оҳан.

Саййид касест ходими Ҳақ,
Дар хидмати халқу одами ҳақ...

Вақте ки чунин сифоти тоҳир
Аз ботини ту нагашт зоҳир,

Ботил бувад иддаъо, ки дорӣ,
Шарманда машав чунин ба хорӣ.

Беҳтар, ки ба гӯши хеш маҳкам
Дорӣ сухани Расули акрам:

“Ҳар фард, ки хешро ба ғайрат
Бар ғайри падар бидод нисбат

Бешубҳа бувад, ки куфр варзад,
(В-ин гуна халаф ҷаве наарзад).

Ҳар кас, ки ба қавми ғайр бидҳад
Гар нисбати худ, басо бувад бад.

Омода кунад ба нор худро”.
(Созад ба бало дучор худро).

Дар вожаи “хоҷа” бас тараддуд,
Дар ҳар луғате шавад таваллуд.

Ин “хоҷа”, ки форсии “соҳиб”,
Будаст ба ҳар луғат муносиб,

Бар молики мулку мол хонданд,
Бар соҳиби некҳол хонданд.

Яъне, ба Ҳирот ё Бухоро,
Шуд “хоҷа” насиби шахси доро.

Ҳам шарҳи дигар зи “хоҷа” хонӣ:
“Хоҷа”-ст бузурги хонадоне.

Гар суғдзабон “худоча” мегуфт,
Тоҷик ба садр “хоҷа” мегуфт.

Шарҳи дигаре, ки ҳаст машҳур
Аз “хоҷа”-ву гашта сахт маншур,

Ин буда, ки бар бузурги мактаб
Аз аҳли тариқати мусавваб

Бар муршиду пир “Хоҷа” гуфтанд,
Аз хоҷа насиҳате шунуфтанд.

Шарҳе ба маворидест маншур:
Авлоди Умар ба “хоҷа” машҳур.

Баъзе зи луғот гӯяд ин ҳарф,
Борида чунон ки фасли гул барф:

Масъули ҳарамсарост хоҷа,
Дар хидмати кадхудост хоҷа.

З-он қабл, ки бар ҳарам гузоранд,
Бар хидмати тифлу зан гуморанд,

Он мард ба рӯи тахта карданд,
Бо теғ гирифта ахта карданд.

Бисёр ба ӯ иқоб карданд,
Пас, “хоҷа” ба ӯ хитоб карданд.

Таърифи дигар, ки сахт маҷҳул
Буда-ст мавориде, на маъмул.

Ин буда, ки “хоҷа” шуд саодат,
Бар тифли канизаки сиёдат...

Эй дӯст, сайидзода будан,
Ё хоҷаи хонавода будан

Ҳаргиз нахурад ба ҳеҷ дардат,
Ҳангоми нишот ё набардат.

Кай з-оташи дӯзахат раҳонад,
Ё бурда ба ҷаннатат нишонад?

Саййид мабошу одаме бош,
Аз хоҷа гурезу ходиме бош!

Ходим ба сарои ҳазрати Ҳақ,
Будан чи саодатест барҳақ.

Аз ин ки ба хоҷа банда бошӣ,
Тарсанда ва ё раманда бошӣ,

Дарвеши ҳақир буданат беҳ,
Қонеъу фақир буданат беҳ.

Зеро ки ба хеш хоҷа будан,
Беҳтар зи ғуломи боҷа будан.

II
Соқӣ, ба карам ба ҷоми заррин,
Май рез, раҳо шавад дилу дин.

Бо дину диле, ки хушку холист,
Аҳволи ману ту аҷзнолист.

Аз дину диле, ки ғарқи дунёст ,
Кай манфиъате ба рӯзи фардост?

Соғар ба муроди дил бигардон,
То баҳра баранд некмардон.

Зеро, ки ҷаҳон ба коми мо нест,
Гар ҳаст, ба ғайри ҷоми мо нест.

Маҳалла радиоканалида Жаъфар Муҳаммад Термизийнинг тасаввуф ҳақидаги маъ...
https://youtube.com/watch?v=kmvkrDngs_0&si=yeW7lDGgcF6zbSZe

Маҳалла радиоканалида Жаъфар Муҳаммад Термизийнинг тасаввуф тарихи ва фалсафаси ҳақидаги маъ...
https://youtube.com/watch?v=43GYPuBh7V8&si=ugdi-9bi3ayZiT4O

Ҷаъфар Муҳаммади Тирмизӣ

АФСӮС...

Афсӯс, дар ин шаҳри муборак ҳама хобанд,
Афсӯс, ҳама ғарқ ба дарёи шаробанд.

Як даста, ки карданд убур он қадар аз ҳад,
Мушанд, вале дар талаби мушку гулобанд.

Як тӯда, ки дар асл назар бар рама доранд,
Гурганд, на чӯпон, ки фақат гӯшт биёбанд.

Як силсилаи бехабар аз лаззати ирфон,
Мӯранд, шабу рӯз пайи донаву обанд.

Як тоифаи дӯстнамо ҷилва фурӯшанд,
Сад сол надонӣ, ки ниҳон зери ниқобанд.

Устоди ҳисобанду китобанд ба бозор,
Аммо зи чи ғафлатзадаи Рӯзи ҳисобанд?

Як идда, ки парҳез биварзанд зи ҳар ҷурм,
Аммо на ба андешаи эҷоди савобанд.

Гарданд пайи посухи сад масъала аз халқ,
Тифле чу суоле диҳад, оҷиз ба ҷавобанд.

Муҳтоҷ ба таъмири дилу дини худ, аммо,
Даъвогари ободии дунёи харобанд...

Тирмиз, соли 1992
--------------------------
@Jafar_Muhammad_Termizi

Ҷонибек бо тани нимҷон, аммо қалби беғубору руҳияти солимаш шеър мехонад...
https://youtube.com/watch?v=_GA-Ck0ZFJ0&si=Iy6mhuH56So8jQIZ