بودن یا نبودن در "پارتی": مسئله این است. مفهوم فلسفی و وجودی "بودن" در غالب زبان های دنیا از رهگذر افعال اسنادی رمز گذاری می شود. با وجود این، در نیمی از زبان های دنیا، افعال اسنادی در جمله تظاهر آوایی ندارند و تنها با توجه به بافت، بازیابی می شوند. این شرایط به لحاظ رده شناسی، فعل اسنادی صفر یا Zero Copula  نامیده می شود. استسن (2013) در یک مطالعه ی گسترده ی رده شناسی، زبان های زنده ای را که امروزه در سرتاسر دنیا ساختار فعل اسنادی صفر دارند معرفی نموده و نشان داده است که از ۳۸۶ زبان مورد مطالعه اش، ۱۷۵ زبان، مفهوم "بودن" را در جمله به صورت آشکار رمز گذاری نمی کنند. این مطالعه، البته، تنها به زبان های زنده ی دنیا محدود شده و هیچ زبان مرده ای در آن وارد نشده است. زبان پارتی یا پهلوی اشکانی، یکی از زبان های ایرانی میانه (شاخه شمال غربی) است که پس از هخامنشیان در ایران بزرگ رایج بوده، اما امروزه دیگر گویشوری ندارد.  پدیده ی "فعل اسنادی صفر" یکی از ویژگی های پر بسامد و رایج این زبان، همانند زبان های فارسی باستان، اوستا و نیز فارسی میانه است. در فارسی امروز، رخداد فعل اسنادی صفر یا Zero Copula به فرآیندی بسیار کم بسامد و تا حدودی سبکی بدل شده است. با آنکه استسن (۲۰۱۳) نشان می دهد که در زبان های Zero Copula، فعل اسنادی تنها برای سوم شخص مفرد و در مضارع اخباری حذف می شود، اما پارتی مانند هر سه زبان ایرانی کهن، فعل اسنادی را در زمان گذشته، و برای سوم شخص جمع، دوم شخص مفرد و در مفاهیم مکانی و ملکی ( علاوه بر هویتی و توصیفی ) حذف می کند که شرایطی نادر در زبان های دنیا قلمداد می گردد. نمونه های زیر، شواهدی از این پدیده را در پارتی به نمایش می گذارند: در زمان گذشته: mas ōh zānāh kū, kađ āgad hēm, ud rāštēn brād ōh-um windād čawāgōn kađ man kām. باز بدان که چون آمدم، برادر "راشتین" را چنان یافتم که مرا کام (بود) (نامه ای از پیشوای مانویان، رضایی باغ بیدی ۱۵۸:۱۳۸۱) در معنای مکانی: andar xum im angur. در این خم، انگور (است) (سفالینه های نسا، رضایی باغ بیدی ۱۵۱:۱۳۸۱). برای دوم شخص مفرد: alif naxwēn tō xwadāy. الفِ نخستین تو (هستی) ای خدا (سرودی در ستایش پدرِ بزرگی، رضایی باغ بیدی ۱۶۲:۱۳۸۱). برای سوم شخص جمع: u-m kē bōžāh až hō abšāmagān burzind xāzindagān žāfrān, čē hamag narah ud tang. ومرا چه کسی نجات خواهد داد از آن بلندی های فروبرنده (و) ژرفناهای بلعیده که همگی دوزخ و تنگ (هستند) (سرود هویدگمان Huwīdagmān، رضایی باغ بیدی ۱۶۴:۱۳۸۱). در معنای مالکیت: mađ im nawāg až friyapātīgān, šahrab. این شراب تازه، از (تاکستان) فریه پاتیگان، (از آنِ) استاندار (است) (سفالینه های نسا، رضایی باغ بیدی ۱۵۱:۱۳۸۱). وجه تمنایی (دعایی): žīwandagān zāwar ud masišt gēhān drōd abar tō. درود نیروی زندگان و بزرگ ترین جهان بر تو (باد) (متن ay، از مجموعه متون مانوی مری بویس، رضایی باغ بیدی ۶۴:۱۳۸۱). نکته ی جالب اینجاست که علیرغم مفاهیم متعددی که بدون حضور فعل اسنادی در جمله رمزگذاری می شوند، پارتی، فعل اسنادی را در قطبیت منفی، مفهوم شدن [ +تغییر وضعیت] و داشتنِ فرزند، هیچگاه در متون حذف نکرده است. mard ēw būd, ud haft puhr būd. مردی بود، و (او را) هفت پسر بود (رضایی باغ بیدی ۵۲:۱۳۸۱). https://t.center/HistoricalLinguistics