در اینباره از ابن مسعود رضی الله عنه روایت شده است که:
رسول خدا ﷺ فرمود: «سُورَةُ تَبَارَكَ هِيَ المَانِعَةُ مِنْ عَذَابِ القَبْرِ» نگاهی به سلسله احادیث صحیحه (۱۱۴۰)
«تلاوت سوره تبارک مانع از عذاب قبر میشود».
بیهقی در رابطه با «اثبات عذاب قبر» و همچنین حاکم در «المستدرک» از ابن مسعود روایت کردهاند که رسول خدا ﷺ فرمود: تلاوت سوره تبارک (ملک) مانع از عذاب قبر میشود و با اذن و ارادهی خداوند عذاب قبر را دفع میکند، عذاب از بالای سر (میت) میآید، این سوره میگوید: هیچ راهی برای رسیدن توبه او نیست؛ زیرا که او در هنگام تلاوت من (سوره ملک) دعا میکرد، عذاب از سمت پاهایش میآید، پاهایش میگویند: راهی برای رسیدن تو به او وجود ندارد، چون او به تلاوت من (سوره ملک) اقدام میکرد، و اینچنین، با ارادهی خداوند متعال عذاب قبر را از او باز میدارند.
🔸پنجم اطاعت و بنده گی خداوند متعال
از جمله اسبابی که موجب رهایی از عذاب قبر میشوند، اطاعت و بندگی خداوند متعال است، یعنی پایبندی به اوامر و دستورات خداوند متعال و پیروی از رسول خدا ج که از جملهی آنها: برپایی نماز، پرداختن زکات بذل و بخشش مال، احسان و نیکی کردن به مردم و سایر اعمال نیک، و پرهیز نمودن از کارهای نهی شده، میباشد؛ چنانکه در اینباره خداوند متعال میفرماید:
«کسانی که (ایمان داشته) و کارهای نیکو انجام دهند (راه بهشت سرمدی و نعیم ابدی را) برای خود مهیا میسازند».
مجاهد/ در مورد این آیه گفته است: یعنی در قبر.
* ابوهریره رضی الله عنه میگوید: رسول خدا ﷺ فرمود: «زمانی که میت در قبر گذاشته میشود، صدای پای مردم را میشنود که برمیگردند، اگر میت مؤمن باشد، نماز بالای سرش، روزه سمت راست، زکات سمت چپ او قرار میگیرند و سایر کارهای خیر از قبیل صدقه، صلهی رحم، و سایر کارها از قبیل خوشرفتاری با مردم، سمت پاهایش قرار میگیرند. پس هنگامی که عذاب از جانب سر میت میآید، نماز میگوید از طرف من، هیچ راهی برای ورود نیست، و زمانی که از جانب راست وارد میشود، روزه میگوید: از طرف من هیچ راهی برای ورود نیست، بعد از سمت چپ وارد میشود، زکات میگوید: از طرف من هیچ راهی برای ورود نیست، سپس از طرف پاها وارد میشود، در این هنگام کارهای خیری که انجام داده از جمله: کمک به نیازمندان، صدقه، صله رحم، و خوشرفتاری با مردم، همهی اینها میگویند از جانب ما هم راهی برای ورود به بدن میت نیست ...» حدیث احسن است روایت از حاکم(۱/۳۷۹)و بیهقی (۱۳۹)
* همچنین در حدیثی که براء بن عازب رضی الله عنه روایت کرده، آمده است که رسول خدا ﷺ فرمود: شخصی خوشچهره، با لباسهای زیبا و بوی خوش نزد میت میآید و به او میگوید: «مژده باد تو را به رضامندی و خشنودی پروردگارت و باغ و بستانهایی که دارای نعمتهای جاودان و همیشگی هستند! این همان لحظهای است که در دنیا به آن وعده داده میشدی.» مؤمن میگوید: تو چه کسی هستی، خداوند به تو بشارت خیر و نیک بدهد، تو چه کسی هستی که از چهرهات خیر و نیکی میبارد؟ میگوید: «أَنَا عَمَلُكَ الصَّالِحُ، فَوَالله مَا عَلِمْتُكَ إِلاَّ كُنْتَ سَرِيعًا فِي طَاعَةِ الله بَطِيئًا عَنْ مَعْصِيَتِهِ، فَجَزَاكَ الله خَيْرًا» این حدیث مصدر قبلاً ذکر شده
«من عمل نیک و خیر تو هستم، سوگند به خدا جز سریع و شتابان بودنت در طاعت و عبادت خداوند، و رویگردانیات از معصیت و نافرمانی خداوند متعال چیز دیگری نمیدانم، خداوند متعال به شما پاداش نیک بدهد!» --------------------------- [۴۴] حدیث حسن است، روایت از حاکم (۱/۳۷۹) و. بیهقی (۱۳۹)