«ناستنکای عزیز من، مثل این است که زندگی جور دیگری‌ست و با آن‌که در اطراف ما می‌جوشد از زمین تا آسمان فرق دارد. انگاری این زندگی مال اقلیم بسیار بسیار دور و ناشناخته‌ای است و با عصر بسیار جدی ما کاری ندارد. این زندگی مخلوطی‌ست از یک چیز بسیار زیبا و خیال‌انگیز که از یک آتش آرمانی درخشان است با یک چیزی که افسوس، ناستنکا، اگر نگویم فوق‌العاده پست و پلید است، دست کم از ظرافت شاعرانه دور است و به قدری مبتذل که نمی‌دانید.» — شب‌های روشن، فئودور داستایفسکی، ترجمه‌ی سروش حبیبی