🔆چرا بحران خودروسازی اروپا بیشتر مولود چین است؟ #اقتصاد_سیاسی 🔹«فایننشال تایمز» در یک گزارش تفصیلی به بحران خودروسازی اروپا و نسبت آن با چین پرداخته و از ضرورت افزایش سرمایه‌گذاری و تدوین راهبرد صنعتی جدید برای اروپا سخن گفته است. صنایع خودروسازی با سهمی ۷ درصدی در تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا و جمعیت ۱۴ میلیونی شاغل، یکی از ارکان مهم اقتصادی در حوزه یورو محسوب می‌شوند؛ حال در سایه رقابت با خودروسازان چینی، این صنایع در حال از سر گذراندن اتفاقاتی بی‌سابقه هستند. خودروسازان که پیشتر از ناحیه تغییر به سمت فناوری برقی در منگنه قرار داشت، با افت تقاضای داخلی و بین‌المللی دچار بحران عمیق‌تری شده است. 🔸متاثر از این بحران، «فولکس واگن» در حال تصمیم‌گیری درباره تعطیلی سه کارخانه خود در آلمان است و قصد دارد پرداختی خود به کارگران را تا ۱۰ درصد کاهش دهد. شرکت «استلانتیس» -مالک برندهایی همچون «اُپل»، «فیات» و «پژو»- برای تداوم تولید در اروپا، علیرغم افت تقاضا، به شدت تحت فشار قرار دارد که در این میان می‌توان به فشار سیاسی بی‌امان ایتالیا برای دایر ماندن کارخانه «فیات» در تورین اشاره نمود. در «پژو» نیز واحدهای مونتاژ در حال انتقال از فرانسه به مناطق کم‌هزینه‌تری چون مراکش و ترکیه هستند و همین مسئله موجب وقوع اعتراضات کارگری در فرانسه گردیده است. 🔹تولیدکنندگان چینی همچون «بی‌وای‌دی»، «نیو»، «گریت‌وال» و «چری» خودروهای برقی باکیفیت را با حداقل سی‌درصد قیمت پایین‌تر تولید می‌کنند و در این عرصه، به رقیبی قدرتمند برای خودروسازان اروپایی مبدل شده اند. از این رو، فرآیند انتقال از موتورهای احتراقی به موتورهای برقی برای اروپایی‌ها نه تنها به فرآیندی پرهزینه، که به فرآیندی پرریسک نیز مبدل گردیده است. 🔸علاوه بر این، سهم اروپا از بازارهای داخلی چین کاسته شده است. عمق این مسئله را می‌توان با آمار متوجه شد: سهم برندهای خارجی در بازار چین –به عنوان یک بازار نمونه رو به رشد- از ۶۴ درصد در سال ۲۰۲۰ به رقم تاریخی ۳۷ درصد در هشت‌ماهه پایانی ۲۰۲۴ رسیده است و کاهش سهم بازار برای تولیدکنندگانی همچون «فولکس‌واگن»، «بی‌ام‌دبلیو» و «مرسدس بنز» شرایط پیچیده‌ای خلق نموده است. 🔹اتحادیه اروپا به عنوان راه حل تعرفه خودروهای وارداتی چینی را با هدف حمایت از تولید داخلی افزایش داده است. با اینحال، چهره‌های شاخص این صنعت معتقدند تحمیل تعرفه به خودروهای چینی راه حل مناسبی نیست و تنها به کاهش رفاه مصرف‌کنندگان خواهد انجامید. به عنوان مثال، مدیر عامل شرکت «بی‌ام‌دبلیو» هراس بیش از حد از رقابت با چین را نادرست خوانده و بر همکاری مشترک و ابتکارات بیشتر تاکید نموده است. 🔸 در واقع، برخی خودروسازان همکاری با شرکت‌های چینی برای بهره‌برداری از پیشرفت‌های فناورانه آن کشور را راهبرد خود قرار داده اند و شراکت‌هایی میان «فولکس‌واگن»، «استلانیس» و طرف‌های چینی ایجاد شده است. سرعت بالای نوآوری در صنایع تولید خودروی چین به راستی غیرقابل چشم‌پوشی است و بنابر یک بررسی‌ تازه، هر یک سال پیشرفت شرکت‌های چینی در این عرصه را می‌توان معادل پیشرفت چهارساله همکاران اروپایی آنها دانست. 🔹علاوه بر اینها، ورود غول‌های فناوری چین همچون «شیائومی» و «هواوی» به صنعت خودرو، مبدل به تهدیدی جدید برای رقبای خودروساز گردیده است؛ چرا که این شرکت‌ها برتری‌های فناورانه خود را در تولید محصولات رقابتی دخیل خواهند نمود و بدین صورت، فشار بر تولیدکنندگان سنتی خودرو افزایش خواهد یافت. در چشم‌انداز آتی سهم چین از بازار اروپایی ظرف چند سال به ۱۰ درصد خواهد رسید؛ به بیان دیگر، ۱.۵ میلیون خودرو و معادل هفت کارخانه. 🔸اروپا در حوزه خودروهای برقی فارغ از رقابت با چین، با معضل دیگری مواجه است. الزام قانونی به توقف فروش خودروهای بنزینی و دیزلی از سال ۲۰۳۵، شرکت‌ها را ناچار به حرکت به سمت خودروهای برقی نموده است. خودروهای برقی به سبب گرانی فناوری باتری قیمت تمام شده بالایی دارند و اثر قیمتی این اصلاحات، در تقاضای مصرف‌کننده بسیار منفی بوده است. ✅ در پاسخ به همین نگرانی‌هاست که موضوع راهبرد صنعتی قدرتمند و سرمایه‌گذاری گسترده از سوی بسیاری، از جمله ماریو دراگی، به عنوان دو الزام اتحادیه اروپا مورد تاکید قرار می‌گیرد. دراگی که رئیس اسبق بانک مرکزی اروپا نیز هست، به تازگی در گزارشی ۴۰۰ صفحه‌ای بر تدوین راهبرد جدید صنعتی اروپا تاکید نموده است و هشدار داده است که برای عقب‌نماندن از رقابت با آمریکا و چین، اتحادیه اروپا باید سرمایه‌گذاری را به ۸۰۰ میلیارد یورو در سال برساند. @GovernanceStudies