🌲🌾 نکاتی پیرامون روش درست گفتگوی دوسویه و مناظره در نوشته های دین 🌲🌾 ☘🌷☘🌷☘🌷 🌻 در هنگام سوال کردن، باید درست سوال کرد و قبل از سخن گفتن، باید فکر کرد؛ همانند بدعت گزاران که بر اساس الزام آن ها (به بدعت گزاری) پیش از آن که خود را گرفتار کنند، تا (درمورد پرسش خود) به اطمینان نرسند، سوال نمیکنند. 🌻 پرسش و پاسخ طرفین مناظره را باید گوش داد و نیز در بحث و مناظره نباید در زیاد سخن گفتن شتاب کرد. به پرسش باید خوب گوش داد؛ پرسش های دارای یک پاسخ را باید پاسخ گفت و آن پرسشی را که دارای پاسخ های مختلف است، ابعاد مختلفش را باید شناخت. 🌻 خلاصه و مفید (باید سخن گفت) آنگونه که شخص خوب بفهمد. گفتار طرف مناظره را باید دوباره پرسید؛ به گونه ای که دارای مفهومی بی تناقض و غیر قابل عیب جویی باشد؛ زیرا (در بین طرفین مناظره) نه در یکی خود به خود این حالت ایجاد میشود و نه اگر حاصل شد، خود به خود رها میشود. جهالت و نادانی خود به خود به رستگاری و احسان و نیکوکاری تبدیل نمیشود؛ یعنی باید از دروغ، حرص، زیاده خواهی و مسائل جنسیِ زیاد پرهیز کرد و به نجات و رستگاری و راستی و صداقت به هر شکلی باید بیگمان بود و این روند (اعتقاد به راستی) به هیچ روی نباید متوقف شود و با نگرانی و دلواپسی هر چه بیشتر مراتب اعتراف ایمان شخص باید آشکار شود. آن چیز که شایسته ی دانستن نیست، نشان دادن و دانستن دلیل آن هم ارزشی ندارد؛ به همین صورت مناظره کردن درمورد آن هم دارای ارزش و اعتبار نیست. اگر کسی بر پایه ی دروغ کاری را انجام داده باشد، او را مستایید. آن چیزی را که آنان راست میخوانند، سودمند و قابل پذیرش است. پاداشی را که دارای بالاترین سود است، باید برتر از پاداشی که دارای کمترین سود است، انگاشت. ☘🌷☘🌷🌻🌻🌻☘🌷☘🌷 🌾 برگرفته از کتاب دینکرد چهارم @Delpatan_zarrin