#ارسالی@ceymarianبه کانال دیارسیمره سری زده باشم ،پنداشتم که روا نباشد دست خالی ،برگ سبز تحفه درویشان است، چند سطری نوشتن تحفه معلمان ،امید است که مقبول و موجب طیب خاطر شود.
این بار می خواهم از اداب زن وزنخواهی در گذشته نه چندان دور دیار سیمره بگویم ، سرکه های چهل ساله همه خم گشته اند ویاد گذشته مرور زندگی ویاد تلخ وشیرینها است.وبرای جوانان امروزی اعم از اناث وذکور تازگی وشاید جالب بنظر برسد به هر صورت مراحل ا زدواج قدیم بدینصورت بو د .
۱-
#سراجه_ا_گرتن:
واژه لکی است یعنی دیدن دختر وپسند کردن ان،ابتدا چند زن از نز دیکان داماد به خانه دختر می رفت ومحاسن وخصوصیات دختر مورد نظررا بر اورد می کردند وانها را به پدر پسر می گفتند دیگر عقیده پسر در رد ویا قبول چندان موثر نبو د .
۲-
#کدخدایی:
مرحله بعد ازسر اجه گرتن کد خدای بو د دراین قسمت کار، داماد چند نفر رابه خانه پدر دخترمی فرستاد پدر ومادر دختر در همان لحظه یا بعد از مشورت با خویشا وندان نزدیک اعلام نظر می کردند . مثل کدخدای را به شما دادند یا ندادند در محا ور ات ویا مناقشات لکی و لری از همین لفظ و رسم کدخدایی گرفته شده است .
۳-
#نواشیرینی:
بعد ا ز کد خدای بود. یعنی شیرینی جلوتر واین عبارت بو د از یک قاطر ، اسب ،گاو ،که در وهله اول که از طرف پدر داماد به خانه پدر دختر فرستاده می شد اگر طرفین هم ثروتمند بودند دوربین وتفنگ هم جز این شیرینی بشمار می امد
[ ] ۴-
#تک_دس:
در این وهله شیرینی مختصری بوسیله چند زن از خانواده داماد وعروس خورده می شد وهیچ مراسم خاص در این قسمت انجام نمی گرفت این کار برای دختر وپسران کوچک و شش ماه تا ده ساله بو د که اگر خیلی کوچک ودر بدو تولد بودند نافه بر ونه هم می گفتند
[ ] ادامه دارد
[ ] بقلم
#علی_آقاییتاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN
