تاریخ و فرهنگ دره شهر

یادی کنیم از زندگی دامپروری وسیاه چادر نشینی نیاکانمان برای نسل جوانانان دهه هفتاد تادهه نودیها

باسلام بخدمت مخاطبین عزیز وقبولی نماز روزه عزاداری شبهای قدر شون

. در زمان دامپروری نیاکان یک ماه از پاییز می گذشت ما روستاهای غلام اباد ودلفان اباد که دارای احشام دامپروری زیادی بودیم به کوئر کوه کوچ میکردیم سرخه مهریها جایگاه علف چرانی شان منطقه ای به نام # نوم ری بود
در شرق کور کوه ما دلفان اباد در غرب کور جایگاه مان بود کینی کرمشه[چشمه کرمشه ]که کرمشه هم در انجا جهت دامپروری میرفتن اسم چشمه را کینی کرمشه نامگزاری کرده بودن اما بین ما وانها هیچگونه ادعایی نبود و همه ما با هم برادری بود چندین خانوار بدره هم بقول معروف هوز داری یارکه وصفر علی شروانی بودن در کور کوه کهنی کو[چشمه کبود ] جایگاه دامپروری وعلف چرانی شون بود دو کیلو متر باهم فاصله داشتیم اما مثل برادر باهم خوب بودیم ۵روز به عید مانده بود جهت خرید اذوقه عیدی وشیرینی به روستای فرهاد اباد میرفتیم دکان مرحوم #ملک_کلانتر که حتی شیر ملیچک بقول معروف هم در دکانش پیدا میشد سرمایه زیادی داشتن ماهم این سه روستا از این دکان اذوقه وشیرینی خرید میکردیم تا موقع که گوسفندها را چره میکردیم (پشم چینی) وروغن ، پشم ، کشک گوسفندان همه مرحوم ملک بر میداشت هرچه طلب داشتن کسر میکردن بقیه اضافه را پول نقد یاباز اذوقه قند، ،چایی، برنج و روغن بر میداشتیم انسانیت وعاطفه نیاکان ما ن چطور بود این سه روستا بافاصله راه دور به عید نو مبارکی همدیگر میرفتیم هرساله مرحوم #داری یارکه پدر پاشه که داماد مرحوم #سیدعلی_اکبر_فرهادی بودن مارا نهار نگه میداشت ودو گوسفند سر میبرید از ما پذیرایی میکردن تااینکه انقلاب پیروز شد بچه ها ی صفر علی شروان بنام علی اکبر وبرغش تمام احشام خودرا فروختن به تهران مهاجرت نمودن رفتن خط خرید فروش اهن شکر خدا ادمهای خیری برای زادگاه خودشون هستن زندگی زیادی کسب کردن. دیگر بعداز انقلاب شهر نشین شدیم احشام دامپروری خود را ازدست دادیم در حال توان خرید یک کیلو گوشت نداریم

جعفریوسفوند

✍ @CEYMARIAN
┈••✾•🌿🌺🌿•✾