📖 همینکه زندگیت در تنهایی گذشت، موضوعِ سراسر زندگیت دست از سرت برنمیدارد. مغز آدم پوک میشود. برای اینکه از شرش خلاص بشوی، سعی میکنی که با همهی آدمهایی که دیدنت می آیند یککم قسمتش کنی، و آنها هم خوششان نمیآید. تنهایی آدم را آمادهی مُردن میکند. باز هم گفتم: «آدم باید بمیرد، خیلی سختتر از سگ، و مرگش هزاران دقیقه طول میکشد و هر دقیقه برای خودش تازگی دارد و آنقدر پر از احتضار است که هزار بار همهی لذتهای جسمی هزار سال پیشت را هم فراموش میکنی... خوشبختیِ این دنیا در این است که با لذت بمیری، یعنی درون لذت... باقیاش هیچ است، ترس است که نمیگذارد اقرار کنی و هنر.
#فال_کتاب در یک سنی، بخصوص بعد از بعضی ناملایمات، آدم یک چیز بیشتر دلش نمیخواهد: این که ولش کنند راحت باشد؛ حتی از این هم بهتر: جوری رفتار کنند که انگار مردهی!