@BOOK_LIFE راستی لذت تنها بودن را چشیدهای؟
قدم زدنِ تنها،
دراز کشیدنِ تنها توی آفتاب؟
چه لذت بزرگی است
برای یک موجود عذاب کشیده،
برای قلب و سر!
منظورم را میفهمی؟
آیا تابه حال مسافت زیادی را
تنها قدم زدهای؟
قابلیتِ لذت بردن از آن
دلالت بر مقدار زیادی فلاکتِ گذشته
و نیز لذتهای گذشته دارد.
وقتی پسربچه بودم خیلی تنها ماندم،
اما آنها بیشتر به زورِ شرایط بود
نه به انتخاب خودم،
اما حالا با شتاب به طرفِ تنهایی میروم،
همان طور که رودخانهها با شتاب
به سوی دریا سرازیر میشوند...
نامه به فلیسه |
#فرانتس_کافکا