عصر که می شود و
تو نیستی
به بغضی عظیم دچارم
از دلتنگی عجیبی سرشارم
گویی بهانه ای برای زیستن ندارم
وقتی تو نیستی در کنارم
در غیابت آفتاب رنگ می بارد
روشنایی می میرد
و دلم مدام بهانه ات را می گیرد
خیالت راحت
حتی اگر نباشی هیچ کَس
جای تو را درون قلبم نمی گیرد
#امیر_عباس_خالق_وردی 🍃🌼🍃