↩️ نایکسانی دوبن‌انگاری با دوگانه‌پرستی

💠 یکی از پنداره‌های نادرست درباره‌ی دین مَزدَیَسنا به یکسان‌انگاری دوبن‌انگاری با دوگانه‌پرستی بازمی‌گردد. این در حالی‌ست که این دین به هیچ روی نگرشی دوگانه‌پرستانه ندارد. دوبن‌انگاری، همان سان که پیش‌تر نیز گفته شد، به این چَم (معنی) است که اهورامزدا سرچشمه‌ی همه‌ی نیکی‌ها و اهریمن سرچشمه‌ی همه‌ی بدی‌هاست؛ هیچ بدی از اهورامزدا ریشه ندارد و هیچ نیکی نیز از اهریمن. همچنین نه اهورامزدا و نه اهریمن، هیچ یک آفریده‌ی هیچ موجود دیگری نیستند. با این همه، دین زرتشتی تنها بر پرستش اهورامزدا و نبرد با اهریمن استوار شده است. پس نمی‌توان به یک زرتشتی، انگ دوگانه‌پرست بودن زد.

💠 درست از روزنی دیگر، این تک‌بن‌انگاران ابراهیمی اند که سزاوار دوگانه‌پرست خوانده شدن اند. چه، از دید آنها یهوه/الله هم سرچشمه‌ی نیکی و هم سرچشمه‌ی بدی‌ست. آنها بر پایه‌ی جهانبینی خود، هم سرچشمه‌ی نیکی را می‌پرستند و هم سرچشمه‌ی بدی را؛ پس از روزن ما مزداییان، این ابراهیمیان اند که باید دوگانه‌پرست شمرده شوند. چه، به همان چرایی که گفته شد، دوگانه‌پرستی سرراستانه (مستقیما) میوه و برآیند توحیدباوری یا همان تک‌بن‌انگاری‌ست. به سخنی بهتر، یک دوبن‌انگار زرتشتی تنها بن (منشاء) نیکی را می‌ستاید و به نبرد با بن بدی می‌پردازد، اما یک تک‌بن‌انگار ابراهیمی هم بن‌ نیکی را می‌ستاید و هم بن بدی را.

💠 اکنون، شما بگویید پرستش همه‌ی نیکی‌ها و نکوهش همه‌ی بدی‌ها مایه‌ی ننگ است یا بردگی (عبادت) برای کسی که به باور باورمندانش خود خالق شیطان و پایه‌گذار همه‌ی پلیدی‌هاست؟

✍ بهدین تیرداد نیک اندیش

🔥 @AshemVohu2581 🔥