#شاعران_اراک «شکِّ معقول »
مو که بی مغزُم و تو گُلّارَه تو گاگولُم
یحتمل زندُنیِ باور نا معقولُم
چُتُّلی نِشتَم و تو فکر و خیالُم غرقُم
ماطلِ عام هادی و در به در شاقولُم
کرونا آمدَه و الکل و ماسک نایابَه!
گرگ و کفتار کدُمَه ؟ زخمیِ تخم زولُم
قیمت بِخسِمین و پوسِّ پیاز و خود رِو
لرز میندازَه به سر تا سر عرض و طولُم
دِورَه چای سازَه ولیکن مو هنی دنبالِ
چای خوش طُمِّ شامورتی بغلِ مِوزولُم
ایزوگامَه هَمَه جا و مو تو عی وا نفسا
عاشقِ پشت بُن و پارو و برف و سولُم
زیر عی بار گرونی به جز از اعصابُم
خورد شد اُسُّخون شونَه و کتّ و کولُم
یقین از مصلحت و عدل خداییت بودَه
که تامارزو هَمَه چی هِسُّم و لنگ پولُم
مو هَنی حیرون اینُم که چطِو از اول
سنگ زیر اَسیِو بودَم و هِی مفعولُم !!
سی و پنج سالُمَه آمّا اَ قِرارِ معلوم
چل و پنج سالَه که از فقر و نداری فولُم !!
بَرَ یِه چُکِّلَه اِو یا یِخُدَه نُن خُشکَه
تهِ یه غار سیا بندی دیو و غولُم !
وکیل الملَّه بِشُم گفت : عی که مشکل داری
به مو هوچ ربطی ندارَه ! مَگَه مو مسئولُم ؟!
لقَّه و مُشتَه و سر قُلفی بِشُم حالی کِرد
تا که لال باشُم و هوچی ناگوعُم مقبولُم !
جور بیل اسپارَه و دسخالَه ی عام یحیا
دَمِ اُن سندون و اُن پتکِ غمت مفتولُم
گَمونُم عی که یه پُک خاک به سر و بدبختُم
علتش اینَه : خودُم گیجُم و خنگ و یولُم
چواشَه عاشق کبّادَه و سنگ و میلُم
دشمَن تلخکی و سیخ و چراغ و لولُم !
پَسَلَه کنجِ شوِسّون با غُلُم اِو گوشتی
شیرشیرَه خوردَم و مسّ و پاتیل و شنگولُم
آخدا شکر و دو صد شکر که سَرونِ پیری
صاحابِ چَقّ و چوقِ قرّاضه ی منقولُم !!
اَمرو که پیر و زِمینگیرُم و رو به موتُم
اگِه بِت بر ناخورَه گیرِ شکِ معقولُم !!
✍ #محمد_علمدار واژه نامه
گُلّارَه = گِلاره ، تخم چشم
چُتُّلی = نشستن روی پاها
نِشتَم = نشسته ام
ماطل = معطل
عام = عمو
تخم زول = حرامزاده ، زنا زاده
بِخسِمین ( بِقسِمین ) = زردک ، نوعی هویج زرد رنگ محلی
هَنی = هنوز
طُم = طعم ، مزه
مِوزول = شاخه های خشک تاک ( مو ) اینجا منظور آتشی است که با موزول درست می شود .
شامورتی = قوطی یا ظرفی برای درست کردن چای
عی = ای ، این
اُسُّخون = استخوان
شُنَه = شانه ، کتف
تامارزو = حریص ، در آرزوی چیزی بودن
هِسُّم = هستم
اَسیِو = آسیاب
چل و پنج = چهل و پنج
فول = واژه ی انگیلیسی به معنای پر و آکنده
بَرَ = برای
چُکِّلَه = چکه
یِخُدَه = یک خرده ، کمی ، ذره ای
نُن خشکَه = نان خشک
سیا = سیاه
بِشُم = به من
هوچ = هیچ
سر قلفی = سر قفلی ، ضربه ای که با استخوان انگشت به سر کسی بزنند
لَقَّه = لگد
ناگوعُم = نگویم
بیل اسپارَه = نوعی بیل مخصوص برای اسپار خاک باغ . اسپار + زیر و رو کردن خاک
دسخالَه ( دسغالَه ) = دستخالَه ، داس
یه پُک = یکسره
یول = گیج ، ابله
چواشَه = وارونه ، برعکس
پَسَلَه = پنهانی
شِوسون = شبستان
غُلُم اِو گوشتی = غلام آبگوشتی
شیرشیرَه = نوعی نوشیدنی ( خوردنی ) حاصل از انگور و سرکه
چقّ و چوق = وسایل چوبی مستعمل ، در اینجا اسباب کارکرده و بی ارزش
اَمرو = امروز
بِت = به تو
@ArakiBass