حماسهدروغین حسینفهمیده (۱)
تاریخ به راهراست رود که روا نیست در تاریخ تبذیر و تحریف کردن ...
#ابوالفضلبیهقیخمینی اگر کینهتوز نمیبود و ذرهای برای جان و مال و انسانیت مردمایران ارزش قائل بود و آنها را وسیلهای کمبها جهت اعتلای اسلامولایی و حیات بخشیدن به ایدئولوژیگورزاد ولایتفقیه نمیپنداشت، نه تنها میتوانست پس از وصول تبریک صدامحسین به مناسبت پیروزی انقلاب بهمن ۵۷، ولو آنکه این عمل صدام از سر ریا هم میبود، بگونهای با او برخورد نماید که در آن درهم ریختگی و آشفتگی همه ارکان ایران انقلابزده، کشور عراق را به آسانی به همسایهایدوست و متحد بدل نماید، بلکه شواهد و قراین بسیاری نشان میدهد که پس از آن بیاعتنایی اولیه به پیام تبریک صدام، در مراحل بعدی نیز قادر بود با اتخاذ تدابیری نه چندان مشکل، حتی از وقوع جنگ با عراق نیز براحتی جلوگیری نماید. اگر که میخواست البته. اما پیر دجال خمینی چگونه میبایست از دریافت یک
#نعمتالهی که همانا جنگ خانمان برانداز با عراق باشد، خودداری نماید؟ روح خدا هرگز دست رد به سینه
#نعمتخدا نمیزند. به ویژه نعمتی که مطابق با اظهار
#رفسنجانی، ادامهاش تحکیم پایههای نظام را نیز به همراه خود داشته باشد! (۱)
جز گریستن و اشکماتم ریختن چه میتوان کرد که صدها هزار جوان برومند این آب و خاک در دفاع از استقلال و تمامیتارضی مملکتشان و یا بعضا تحتالقای خمینی از برای دفاع از اسلام، در یک جنگ گریز پذیر به خاک و خون در غلطیدند و یا برای همیشه معلول گردیدند و زندگیشان د عنفوان جوانی برباد رفت. اما در همان زمان آقازادهها در گوشه امن بیوتابویهای مفتخورشان و یا خارج از مملکت مشغول انباشتن جیبهای چاه ویلگونه خودشان بودند به وسیله اخذ حق و حساب بابت خرید اسلحهقاچاق و دیگر شعب تجارت. و از سویی دیگر مسئولان نظام نیز در پناه سایهشوم و سنگین جنگ، در حال استحکام بخشیدن به پایههای لرزان جمهوریاسلامی، از گور ۱۴۰۰ ساله برخاسته بودند از طریق تسویه حساب با رقیبان و قلع و قمع شرکای دیروز و دشمنان آنروز خودشان از قبیل مجاهدینخلق، فدائیاناقلیت و سپس اکثریت، جبههملی، حزبایران، حزبتوده (پدر خوانده انقلاب)، ابوالحسنبنیصدر، آیتاللهحسینعلی منتظری و ...
به راستی چرا جنگ نمیبایستی برای خمینی و یارانش یک
#نعمت باشد؟
اگر اجازه داده شود دادگاهیصالحه و بیطرف کلیه اسناد و مدارک مربوط به جنگ ایران و عراق از قبیل چرایی شروع آن و از جمله بخشی که خمینی مسبب آن بود، یعنی اقدام جهت صدور انقلاب از طریق تحریک ارتش عراق به شورش و تحقیر دولت و مجلس آن کشور، توهین به رهبر یک مملکت، صدامحسین و تهدید به مجازات او توسط علی خامنهای در خطبههای نماز جمعه در واکنش به قتل آیتالله محمدباقر صدر و خواهرش (۲)، انفعال دانسته مقامات وقت ایران در مقابل اطلاعات موثقی که از حمله قریبالوقوع صدام به ایران به آنها داده میشد،(۳) بیاطلاع نگه داشتن مردم بیدفاع شهرهای هم مرز با عراق از احتمال حمله آن کشور به ایران و در پی آن عدم همکاری جهت تدارک و اعزام وسایل نقلیه مناسب برای خروج مردم از شهرهای درگیر جنگ و بعضا در مواردی، جلوگیری از خروج آنها از شهرهایشان در هفته اول جنگ با توسل به این دلیل ابلهانه که حضور مردم در شهر موجب دلگرمی رزمندگان میشود، {برای نمونه در
#آبادان، ممانعت خمینی از اینکه ارتش در اوان جنگ، مدیریت و اداره آن را بر عهده بگیرد.(۴)}، چگونگی ادامه دادن آن جنگ بی حاصل و خانمان برانداز به مدت ۶ سال پس از آزادسازی خرمشهر، اشتباهاتهولناک فرماندهان بیاطلاع از دانش جنگِ سپاه که منجر به بروز چندین فاجعه جنگی و قتلعام رزمندگان ایرانی گردید، {برای نمونه فاجعههایی که در عملیاتکربلای ۴ و ۵ حادث شدو ... را بررسی نماید}، تردید نداشته باشید که تمامی مقامات تصمیم گیرنده وقت جمهوریاسلامی به دلیل خیانت به مُلک و ملت محکوم خواهند گردید. و این سوای مجازات جنایات ضدبشریی است که هرکدام از آنها به سهم خود نسبت به آزادیخواهان ایران انجام داده و همچنان میدهند
#ادامهدارد⚛ @AndisheKonim