اندیشیدن تنها راه نجات

رابطه جنسی با #نئاندرتال_ها چگونه ما را برای همیشه تغییر داد؟
دوبله شده به پارسی


انسان خردمند و نئاندرتال‌ها به عنوان گونه‌های جداگانه طبقه بندی می‌شوند. از نظر زیست‌شناسان گونه‌های جدا نمی توانند از هم بچه‌دار شوند. اما انسان‌های خردمند و نئاندرتال با هم رابطه جنسی داشتند و فرزندانی تولید کردند که ما هستیم. ما این را می دانیم چون بسیاری از ما دی‌ان‌ای نئاندرتال داریم. در این ویدیو توضیح می‌دهیم که رابطه جنسی هومو ساپینس ها با هومو نئاندرتال ها در هزاران سال پیش چگونه ما را برای همیشه تغییر داد و چه چیزی به دست آوردیم.



⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال_ها منقرض نشدند؛ آنها با گونه‌ی #انسان #خردمند درآمیختند.نئاندرتال‌ها و انسان‌خردمند دویست هزار سال پیش با‌هم تماس‌گرفتند.

دانشمندان آمریکایی ژنوم انسان‌های‌
نئاندرتال‌ها و دنیسووان‌ها را تجزیه و تحلیل کردند و نقشه‌ای از تبادل‌ژن، در ۲۵۰ هزار سال گذشته را تهیه کردند. معلوم شد که حدود دویست هزار سال پیش اولین تماس‌ها بین نئاندرتال‌ها و انسان‌خردمند اتفاق افتاده‌است. بزرگترین فعل و انفعالات پنجاه تا شصت هزار سال پیش رخ داده است. انسان‌خردمند احتمالاً بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد با نئاندرتال‌ها روبرو شده‌است. حدود سی هزار سال پیش، انسان خردمند نئاندرتال‌ها را آواره کرد و افراد باقی مانده را ضمیمه خود‌کرد.

مشخص‌است که گونه‌های مختلف انسان‌نماها می‌توانند با یکدیگر آمیخته شوند، از جمله هومو‌ساپینس و نئاندرتال، اما هنوز ناشناخته است که چگونه ترکیبات نئاندرتال در ژنوم انسان مدرن بر رشد بیشتر این گونه تأثیر گذاشته‌است.برای یافتن این موضوع، دانشمندان آمریکایی ژنوم دو هزار انسان خردمند، سه نئاندرتال و یک دنیسووان را تجزیه و تحلیل کردند و از تبادل ژن‌های انسان‌نما در طول ۲۵۰ هزار سال گذشته نقشه برداری کردند.

سیستم IBDmix به محققان کمک کرد: با استفاده از روش‌های یادگیری ماشین، ژنوم را رمزگشایی‌کند. معلوم شد که حتی دورترین گروه‌های هومو‌ساپینس که هزاران کیلومتر دورتر از غارهای نئاندرتال زندگی می‌کردند، ردپای DNA خود را به جا گذاشته‌اند. احتمالاً دی ان ای، آنها توسط عشایر یا نوادگان آنها منتقل شده‌اند.

دانشمندان همراه با IBDmix چندین امواج تماس بین انسان خردمند و نئاندرتال‌ها را شناسایی کرده‌اند: اولی ۲۰۰-۲۵۰ هزار سال پیش، دومی ۱۰۰-۱۲۰ هزار سال پیش، و بزرگترین - حدود ۵۰-۶۰ هزار سال پیش رخ داد. این یافته‌ها نظریه‌های قبلی را به چالش می‌کشد که:( انسان‌های خردمند ۲۵۰ هزار سال پیش در آفریقا پدیدار شدند، تا دویست هزار سال آینده باقی ماندند و فقط آفریقا را پنجاه هزار سال پیش ترک کردند تا بقیه نقاط جهان را پرکنند.)

به گفته نویسندگان، هیچ رکود طولانی مدت در آفریقا وجود‌نداشت، هومو ساپینس‌ها را ترک کردند و به قاره بازگشتند. این احتمال وجود دارد که این نوع از انسان‌نماها بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، به اطراف حرکت کرده و با نئاندرتال‌ها و دنیسوواها مواجه شده باشد. این فرضیه با تحقیق در مورد تبادل فرهنگی و استفاده از ابزار بین گروه‌های انسان‌نما همزمان است.

علاوه بر‌این، دانشمندان به دنبال DNA هومو ساپینس در ژنوم نئاندرتال‌ ها بودند و نه برعکس، همانطور که قبلا انجام شد. تیم دریافتند که فرزندان حاصل از اولین امواج آمیختگی بین نئاندرتال‌ها و هومو‌ساپینس ها با اولین گونه‌ها باقی مانده‌اند و بنابراین هیچ اثری در بین مردم مدرن باقی نگذاشته اند. دانشمندان همچنین دریافتند که جمعیت نئاندرتال‌ها کمتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد. بسیاری از تنوع ژنتیکی مورد استفاده در IBDmix از توالی‌های DNA هومو ساپینس با جمعیت‌های بزرگ آن‌ها ناشی می‌شود.

محققان تعداد نئاندرتال‌ها را از ۳/۴ هزار فرد مولد به حدود ۲/۴ هزار نفر تغییر داده‌اند. نتایج به توضیح چگونگی ناپدید شدن نئاندرتال ها در حدود سی هزار سال پیش کمک می کند: جمعیت آنها احتمالاً تا زمانی که آخرین بازماندگان به انسان خردمند ملحق شدند به آرامی کاهش یافت. انسان‌های مدرن اساساً مانند امواجی بودند که در ساحل می‌کوبیدند و به آرامی اما مطمئناً سایر جمعیت‌ها را فرسایش می‌دادند. جاشوا آکی، رهبر مطالعه از دانشگاه پرینستون، ایالات متحده، توضیح داد: «در پایان، ما به سادگی از نئاندرتال‌ها از نظر جمعیتی پیشی‌گرفتیم و آنها را در جمعیت بشر مدرن گنجاندیم.»

خاستگاه : 👉




⚛ @AndisheKonim

🔴 #تقلب #شامپانزه
🔶 دکتر حامد وحدتی‌نسب

😀 آیا #نئاندرتال_ها با هم شوخی می‌کردند!؟

لینک کانال خوانش
کتاب جناب فرهاد ارکانی :

@HomosapiensFa



⚛ @AndisheKonim

#مستند #نئاندرتال‌‌_ها
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

مروری بر داستان زندگی و پایانِ آخرین گونه انسانی که در رقابت با ما منقرض شد!

ترجمه و زیرنویس : امیر پارسا



⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال_ها و #انسان_های #خردمند ۴۵۰۰۰ سال پیش در شمال اروپا در کنار هم زندگی می کردند!

باستان شناسان درباره اینکه آیا نئاندرتال ها یا انسان های مدرن ابزار سنگی برگی شکل را در اروپای شمالی ساخته اند یا نه بحث میکنند، ابزارهایی که در مکان هایی در سراسر اروپای شمالی یافت می شود و مربوط به حدود ۴۰۰۰۰ سال پیش است.

در یک کاوش جدید در یک مکان در آلمان، قطعات استخوانی ۴۵۰۰۰ ساله یافت شد که پس از آنالیز DNA میتوکندریایی، ثابت شد که از انسان خردمند هستند. این اولین شواهدی است که نشان می‌دهد انسان‌های مدرن با نئاندرتال‌ها در شمال غربی اروپا، هزاران سال قبل از انقراض نئاندرتال‌ها همزیستی داشته‌اند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که محوطه نزدیک رانیس، آلمان_که به‌خاطر تیغه‌های ابزار سنگی ریز پوسته‌دار و برگ‌شکلش معروف است_ یکی از قدیمی‌ترین مکان‌های تایید شده فرهنگ عصر حجر انسان مدرن در شمال مرکزی و شمال غربی اروپا است.

شواهدی که نشان می‌دهد هومو ساپینس و انسان نئاندرتالنسیس(نئاندرتال‌ها) در کنار هم زندگی می‌کردند، با شواهد ژنومی که نشان می‌دهد این دو گونه گهگاه با هم آمیخته می‌شدند، مطابقت دارد.

همچنین این سوء ظن را ایجاد می کند که هجوم انسان های امروزی به اروپا و آسیا در حدود ۵۰۰۰۰ سال پیش به انقراض نئاندرتال ها کمک کرد، نئاندرتال‌هایی که بیش از ۵۰۰۰۰۰ سال این منطقه را اشغال کرده بودند.

تجزیه و تحلیل ژنتیکی، همراه با تجزیه و تحلیل باستان‌شناسی و ایزوتوپی و تاریخ‌گذاری رادیوکربنی سایت رانیس، در سه مقاله که امروز در مجلات

Nature و Nature Ecology and Evolution

منتشر می‌شود، به تفصیل آمده است.


خوانش بیشتر : 👉




⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال_ها در ما
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

کشف آخرین رازهای خاستگاه انسان

ترجمه و زیرنویس: امیر پارسا



⚛ @AndisheKonim

یادگاری مفید #نئاندرتال_ها
برای انسان امروزی

دی‌ان‌ای نئاندرتال باستانی می‌تواند دلیلی  برای سحرخیزی انسان باشد.

دانشمندان می‌گویند افرادی که زود به رختخواب می‌روند و صبح‌ها زود بیدار می‌شوند، احتمالا برای این عادت باید از اجداد باستانی خود سپاسگزار باشند.


محققان دریافته‌اند که دی‌ان‌ای به ارث رسیده از عموزاده‌های ابرو کلفت ما به احتمال زیاد در این خصیصه نقش مهمی ایفا کرده است. بیشتر ژن‌هایی که انسان‌های امروزی از طریق آمیزش‌ با نئاندرتال‌ها در دوران ماقبل تاریخ به دست آورده‌اند در جریان تکامل از بین رفته‌اند، با این حال بخش کوچکی از آن‌ها باقی مانده و در بدن شماری از انسان‌ها قابل ردیابی است.

دانشمندان تصور می‌کنند این بقای ژنی احتمالاً به این دلیل است که به انسان‌های مدرن اولیه کمک کرده تا زمانی که آفریقا را به مقصد اوراسیا ترک کردند، با محیط جدید و روزهای کوتاه زمستان سازگار شوند.

جان کاپرا، اپیدمیولوژیست در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، در این باره می‌گوید: «با تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها که در ژنوم انسان مدرن باقی مانده‌اند، روند قابل توجهی کشف کردیم.»
او اضافه کرد بسیاری قطعات این دی‌ان‌ای‌ها بر ژن‌هایی تأثیر می‌گذارند که ساعت بدن انسان‌های امروزی را کنترل می‌کنند و در بیشتر موارد «میل به سحرخیزی را افزایش می‌دهند.»

دسته‌های بزرگی از انسان‌های خردمند (هومو ساپینس) حدود ۷۰ هزار سال پیش از آفریقا به اوراسیا مهاجرت کردند. در بدو ورود، آنها با نئاندرتال‌ها مواجه شدند که قبلاً با زندگی در آب و هوای سردتر سازگار شده بودند و صدها هزار سال این قلمرو را در اشغال داشتند.

به لطف آمیختگی بین این گروه‌ها، انسان‌های امروزی تا ۴ درصد از دی‌ان‌ای نئاندرتال‌ها، از جمله ژن‌های مرتبط با رنگدانه‌های پوست، مو، چربی و دستگاه ایمنی بدن را حمل می‌کنند.

دکتر کاپرا و همکارانش دی‌ان‌ای انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها را با استفاده از اطلاعات ژنتیکی نیم میلیون نفر که در پایگاه داده اطلاعات زیستی بریتانیا وجود دارد تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که انواع ژنتیکی متفاوتی در ساعت‌های بدن یا ریتم‌های شبانه‌روزی دو گروه نقش دارند.

از آنجایی که اجداد انسان‌های امروزی با نئاندرتال‌ها رابطه جنسی برقرار می‌کردند، این امکان وجود داشت که برخی از انسان‌های امروزی دارای ژن‌هایی از نئاندرتال‌ها باشند. محققان می‌گویند نه تنها بسیاری از مردم این گونه ژن‌ها را دارند، بلکه این ژن‌ها با زود بیدار شدن از خواب در ارتباط بودند.

به گفته پژوهشگران، سحرخیز بودن در اصل نیازی به ژن‌های نئاندرتال ندارد چرا که صدها ژن مختلف بر زمان خواب و بیدار شدن افراد تأثیر می‌گذارند و تأثیرات محیطی و فرهنگی زیادی نیز وجود دارد. به طور کلی ژن‌های نئاندرتال هرچند موثر هستند، اما تنها تأثیر کمی دارند.

تصور دانشمندان بر این است که این ژن‌ها به اجداد انسان‌ها کمک می‌کرده تا با زندگی در عرض‌های جغرافیایی بالاتر سازگار شوند.
دکتر کاپرا در این خصوص می‌گوید: «ما فکر نمی‌کنیم که صبح‌دوست بودن واقعاً در آن زمان مفید بوده باشد. در عرض‌های جغرافیایی بالاتر، داشتن ساعتی که انعطاف‌پذیرتر است و بهتر می‌تواند خود را با سطوح نور فصلی متغیر مطابقت دهد مفید است.»

پروفسور مارک مازلین، از دانشگاه کالج لندن که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «اکنون ما شواهد ژنتیکی داریم که نشان می‌دهد برخی از ما واقعاً سحرخیز هستیم.»

او اضافه کرد: «زمانی که انسان در مناطق گرمسیری آفریقا تکامل یافت، طول روز به طور متوسط ۱۲ ساعت بود. از آنجا که گردآورندگان شکارچی تنها ۳۰ درصد از زمان بیداری خود را صرف جمع‌آوری غذا می‌کردند، ۱۲ ساعت زمان زیادی است. اما هر چه به سمت شمال زمین پیش می‌روید روزهای زمستانی که غذا کمیاب است، کوتاه‌تر و کوتاه‌تر می‌شود و در نتیجه برای نئاندرتال‌ها و انسان‌ها منطقی است که به محض پدیدار شدن نور، شروع به کار و جمع‌آوری غذا کنند.»

ترجمه‌ی : سحر موحد

خاستگاه : 👉



⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال_ها :
انسان‌هایی بسیار باهوش یا جانورانی پشمالو؟!
زبان کلیپ پارسی

گوینده، تهیه و تنظیم : مهران
متن: امیر پارسا



⚛ @AndisheKonim

پژوهشگران موسسه "ماکس پلانک" بررسی کردند؛ تفاوت #مغز انسان مدرن و #هومو #نئاندرتال_ها در چیست؟

چه چیزی هوموساپینس را از هومو نئاندرتال منحصر به فرد می‌کند؟ پژوهشگران موسسه ماکس پلانک در جدیدترین مطالعه خود اظهار کردند، انسان‌های امروزی نورون‌های مغزی بیشتری نسبت به نئاندرتال‌ها تولید می‌کنند.
تصور می‌شود یکی از توضیح‌های اصلی برای شناخت تکامل انسان، افزایش اندازه مغز(نسبت به بدن) و تولید نورون در طول رشد مغز بوده است. مغز نئاندرتال‌ها از نظر اندازه شبیه به انسان‌های امروزی بوده اما از نظر شکل متفاوت بوده است. چیزی که ما نمی‌توانیم از فسیل‌ها دریابیم این است که چگونه مغز نئاندرتال‌ها ممکن است در عملکرد یا سازماندهی لایه‌های مغز، مانند نئوکورتکس، تفاوت داشته باشند....

ادامه‌ی نوشتار : 👉



⚛ @Andishekonim

پایان #عصر #نئاندرتال_ها


مدت‌ها است که صحبت از هم‌زیستی انسان‌های امروزی با اجداد دوست‌داشتنی ما، نئاندرتال‌ها می‌شود. به‌نقل از بی‌بی‌سی، باور دیرینه این بود که نئاندرتال‌ها حدود ۴۰۰ هزار سال قبل شکوفا شدند و ۴۰ هزار سال قبل هم مدت کمی پس از پاگذاشتن انسان‌های امروزی به زیستگاه‌شان برای همیشه از صحنه روزگار محو شدند؛ اما یافته‌های جدید کاملاً با این فرضیه هم‌خوانی ندارد. به‌گفته کریس استرینگر از موزه تاریخ طبیعی لندن، خبری از شبیخون یک‌شبه انسان‌های امروزی نبود؛ بلکه اوضاع کمی ملایم‌تر بود.
در سال ۲۰۲۲، باستان‌شناسان دانشگاه تولوز نتایج کشفی شگفت‌آور را مخابره کردند: کشف دندان‌های انسان‌های امروزی و ابزارهای سنگی نئاندرتال‌ها در جنوب فرانسه با قدمت ۵۴ هزار سال. این تاریخ اساساً ۱۴ هزار سال پیش از دورانی است که قبلاً تصور می‌شد انسان‌های امروزی پای به قلمروی نئاندرتال‌ها گذاشتند. بدین‌ترتیب، این یافته‌ها نشان می‌داد انسان‌های امروزی و نئاندرتال‌ها دست‌کم برای ۱۴ هزار سال هم‌زیستی داشته‌اند.
طبق شواهد به‌دست‌آمده، انسان‌های امروزی ۵۴ هزار سال قبل برای مدت کوتاه ۲ هزار ساله‌ای پیش از بازگشت نئاندرتال‌ها به منطقه در آن نواحی ساکن شدند. سپس انسان‌های امروزی این سکونتگاه‌ها را رها کردند (شاید به‌دلیل تغییرات آب‌وهوایی) تا نئاندرتال‌ها دوباره وارد قلمرو خود شوند و نهایتاً انسان‌های امروزی حدود ۴۴ هزار سال قبل دوباره ساکن منطقه شدند و در همین بازه زمانی بود که نئاندرتال‌ها برای همیشه از صحنه روزگار محو شدند.
به‌‌هر‌حال، این اولین برخورد بین این دو گونه نبود؛ اما دقیقاً چه اتفاقی افتاده بود؟ ظاهراً کسی جواب این سؤال را نمی‌داند؛ اما استرینگر گمان می‌کند انسان‌های امروزی ممکن است به‌دلیل خصوصیت اجتماعی‌تر و قدرت خود در فعالیت‌های گروهی با نفرات زیاد موفق به بقا شدند و نئاندرتال‌های نگون‌بخت هم نهایتاً قافیه را به اجداد کهن ما باختند.

گردآوری فرید کریمی




⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال ها ۱۲۵ هزار سال پیش
باعث تغییر در اکوسیستم شدند.


تا به امروز تصور بر این بود انسان ها ۱۰۰۰۰ سال پیش با آغاز کشاورزی، محیط خود را تغییر دادند. مانند قطع درخت برای ایجاد مزرعه های کشاورزی.
اما بسیاری از باستانشناسان معتقدند که انسان ها بسیار زودتر شروع به تغییر در محیط خود کردند اما در مقیاسی کوچکتر.

تحقیقات اخیر نشان میدهند که ۱۲۵۰۰۰ سال پیش، شکارچیان موجب تغییر در اکوسیستم شدند و پوشش گیاهی محیط خود را تحت تاثیر قرار دادند.
باستان شناسان میگویند نئاندرتال ها از آتش برای ایجاد فضای باز استفاده میکردند و بدین طریق تاثیر زیادی بر محیط خود گذاشتند.
تحقیقات باستان شناسی در معدن زغال سنگ Neumark-Nord در آلمان طی چند دهه اخیر انجام شده است، و در کنار مقدار زیادی از داده ها، آثار فراوانی از فعالیت های نئاندرتال پیدا شده است. روبروکز پروفسور باستان شناسیِ دانشگاه لیدن میگوید: ما بقایایی از صدها حیوان شکار شده، ابزارهای سنگی و همینطور بقایای زغال را پیدا کردیم.

این آثار در منطقه ی جنگلیِ متعلق به ۱۲۵۰۰۰ سال پیش پیدا شد که نه تنها شکار هایی مانند اسب، آهو، گاو داشت بلکه حیواناتی مثل فیل، شیر و کفتار هم آنجا زندگی میکردند. روبروکز توضیح می دهد که در چندین مکان در این منطقه دریاچه هایی وجود داشت و در کنار برخی از این دریاچه ها، آثاری از نئاندرتال ها یافت شده است. زمانی که نئاندرتال ها به این مکان آمدند قسمتی از جنگل به فضای باز تبدیل شد که تاحدی به دلیل استفاده از آتش بود.

آیا هومنین ها فضای باز را ایجاد کردند؟
دانشمندان میگویند شواهد کافی پیدا کردند تا به این نتیجه برسند که شکارچیانِ جمع آورنده به مدت ۲۰۰۰ سال این مکان را به صورت فضای باز نگه داشته بودند. تحقیقات همچنین نشان میدهند که در مکان هایی که هیچ آثاری از نئاندرتال ها وجود نداشت، پوشش گیاهی تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده بود.

https://doi.org/10.1126/sciadv.abj5567




⚛ @AndisheKonim

انسان‌ها و #نئاندرتال‌ ها «۱۰۰ هزار سال»
با یکدیگر در جنگ بودند.


محققان در دانشگاه بث بریتانیا می‌گویند شواهدی در دست دارند که نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها برای حدود ۱۰۰ هزار سال در حال جنگ با اجداد فعلی انسان بودند تا از قلمرو خود محافظت کنند.
نقشه دیرینه‌شناختی موسسه پژوهشی دانشگاه بث نشان می‌دهد اجداد انسان فعلی در حدود ۱۶۰ هزار سال قبل از طریق شبه جزیره عربستان وارد خاک آسیا شده‌اند و به سرعت برای تصاحب قلمرو جدید وارد درگیری با ساکنان آن نئاندرتال‌ها شدند. مطالعات زیست‌شناسی نشان می‌دهد نشان می‌دهد نئاندرتال‌ها در ۵۵ هزار سال قبل همچنان در برابر هجوم مهمانان ناخوانده مقاومت می‌کردند تا زمانی که به کل منقرض شدند.

نئاندرتال‌ها معمولا به عنوان شکارچیانی ماهر و جنگجویانی خطرناک شناخته می‌شوند که تنها انسان‌های مدرن می‌توانستند از پس رقابت با آن‌ها برآیند. اجساد برجای مانده از این تیره از انسان‌ها نشان می‌دهد که در استخوان‌ آن‌ها شکستگی در بازو و حاصل دفع ضربه به صورت مکرر وجود دارد. بقایای نئاندرتال‌هایی که در غار شانه‌در در کرستان عراق به دست آمده است نشان می‌دهد این افراد با ضربه نیزه به سینه و صورت کشته شده‌اند

مطالعه ادامه خبر :





⚛ @AndisheKonim

#نئاندرتال ها فقط باهوش نبودند - آنها ممکن است چیزهای متعددی را به انسان آموزش داده باشند. (بخش دوّم)

به عنوان مثال، شواهد جدید اکنون نشان می دهد که نئاندرتال ها اولین نقاشان غارهای اروپا بوده اند. ما می توانیم با استفاده از اثری از ایزوتوپ های رادیواکتیو اورانیوم ، قدمت بتن ریزی های کوچکی از کربنات کلسیم را که به آرامی روی سطوح رنگ شده رشد کرده اند، محاسبه کنیم. نتایج به دست آمده نشان می دهد برخی از غارهای نقاشی شده در اسپانیا بیش از 65000 سال قدمت دارند.

این زمانی است که نئاندرتال ها تنها ساکنان اروپا بوده اند. باستان شناسان برای دهه ها تصور می کردند که تمام هنرهای اولیه ای که بر روی دیواره های غارها کشیده می شده توسط انسان مدرن بوده است. ولی نتایج جدید این دیدگاه را به چالش می کشد.

به همین ترتیب، ما همچنین شواهدی در مورد رفتار نئاندرتال ها شناسایی کرده ایم که نشان می دهد به شیوه های دیگری رفتار می کرده اند، که اغلب آنها را "رفتاری مدرن" می نامیم. مانند استفاده از زیور آلات ساخته شده از چوبهای عقاب ، تزئینات خود با پر ، استفاده از رنگهای معدنی و تهیه پوست احتمالاً برای لباس یا استفاده از ابزارهای استخوانی .

دوره همپوشانی مشهود در پرونده باستان شناسی، باید به عنوان دورانی که ممکن است در هنگام ملاقات و تعامل بین دو گروه نئاندرتال و انسان مدرن تبادل نظر ، خلاقیت و فن آوری وجود داشته ، بررسی شود ، نه اینکه تصور شود این یادگیری ها فقط یک طرفه بوده .

به طور فزاینده ای، شاهد شواهد مربوط به تماس دوره ای بین این گروه های مختلف و هم آمیختگی بین انسان و دیگران هستیم. تحقیقات و کارهای اخیر که ما در آوریل ۲۰۲۱ منتشر کردیم، نشان داده است که ژنوم های اولیه ترین انسانهای مدرن در اوراسیا، اغلب حاوی قطعات طولانی DNA نئاندرتال هستند. این نشان می دهد که آمیختگی بین این دو گروه گاهی اوقات فقط چند نسل قبل از زندگی آن فرد اتفاق افتاده است، زیرا DNA فقط برای نسل های انسان مدرن، به بلوک های کوچکتر تقسیم نشده است (این فرآیند "ترکیب مجدد" نامیده می شود). این خارق العاده است که می توان ۲۰ درصد یا بیشتر از کل ژنوم هسته ای نئاندرتال را از طریق ژنوم افراد زنده نقشه برداری کرد.

شواهدی در دست اثبات است که نشان می دهد تنوّع ژنتیکی ما از این رابطان باستان، نه فقط از نئاندرتالها، بلکه از گروه دیگری در شرق اوراسیا به نام دنیسوانها نیز به ارث رسیده است که پیامدهای مهمی برای امروز ما دارد.

ادامه دارد...


https://www.sciencefocus.com/comment/neanderthals-werent-just-smart-they-might-have-taught-humans-a-thing-or-two/




⚛ @AndisheKonim