#مارینر ۱۰مارینر ۱۰ یک فضاپیمای آمریکایی با وزن ۵۷۶ کیلوگرم بود که در سال ۱۹۷۳ پرتاب شد. این مدارگرد هفتمین مدارگرد از سری مارینرها بود و در سال ۱۹۷۴ از ۷۰۵ کیلومتری تیرگذشت. این سفینه تا سال ۱۹۷۵ سه بار از نزدیکی سیاره گذشت وحدود ۲۷۰۰ عکس گرفت. این عکس برداری ها تنها حدود ۴۰ درصد سطح تیر را پوشش دادند. این فضاپیما، اولین فضاپیمایی بود که امکانات عکاسی داشت علاوه این به عنوان اولین فضاپیمایی که برای رسیدن به یک سیاره ازگرانش سیاره دیگر استفاده میکند به حساب میآید. این فضاپیما در حال حاضر در یک مدار به دور خورشید می چرخد.
سازندهٔ اصلی آمریکا
ناسانوع مأموریت رسیدن و عکس برداری از سیاره زهره و تیر
بدون سرنشین بار۵۷۶ کیلوگرم
سیاره تیر شرایط سخت دمایی و دینامیکی برای مشاهده توسط یک فضاپیما دارد و تاکنون فقط توسط یک فضاپیما،
مارینر ۱۰ مشاهده شده است. مأموریت
مارینر ۱۰ چرخش به دور تیر نبود و فقط با سرعت خیلی زیاد (۵۰ کیلومتر برثانیه) از کنار آن عبور نماید، اما برای قرار گرفتن در مداریبه دور تیر نیاز به مقدار زیادی سوخت برای کم کردن سرعت داشت. حداقل دو ماموربت برای دهه آینده برنامهریزی شده است تا با سیاره مواجه شده و در مدار قرار گیرد. مسینجر توسط ناسا در آگوست ۲۰۰۴ به فضا پرتاب شد و در مارس ۲۰۱۱ در مدار قرار خواهد گرفت. همچنین آژانس فضایی اروپا در اگوست ۲۰۱۳ بپی کلمبو را پرتاب خواهد کرد تا در سپتامبر ۲۰۱۹ در مدار قرار گیرد.
مأموریت
مارینر ۱۰ یکی ار پیچیدهترین ماموریتهای سیارهای تا زمان خودش بود. در ۳ نوامبر ۱۹۷۳ پرتاب گردید. ۲۵ دقیقه پس از پرتاب و خاموش شدن راکت Centaur مرحله دوم آغاز گردید. در این مرحله با احتراق موشک، فضاپیمای
مارینر در جهتی عکس حرکت مداری زمین حرکت نمود که سرعت و شتاب پایینتری (نسبت به خورشید) از سرعت مداری زمین پیدا میکرد. این مسئله باعث میگردید که توسط میدان گرانشی خورشید به سمت داخل حرکت نموده و در مواجه با زهره قرار گرفت. پس از چند ماه و نزدیک شدن
مارینر به زهره، توسط میدان گرانشی زهره سرعت آن کاهش یافته و به سمت خورشید برگشته و به سوی تیر رهسپار گردید.
مارینر ۱۰ حاصل یک دهه کار بود که از سال ۱۹۶۲ با مأموریت زهره آغاز و به مدار گرد مریخ در سال ۱۹۷۱ ختم گردید.
مارینر ۱۰ آخرین فضاپیما از مجموعه
مارینر بود که پرواز نمود. همانند دیگر مارینرها ساختار هشت وجهی داشت و دارای پانل سلولهای خورشیدی، یک باتری برای قدرت الکتریکی، موتورهای جت با گاز نیتروژن برای کنترل در سه جهت سنسورهای خورشید و ستاره برای جهت یابی، رادیو با باند S (طول موج ۱۲٫۶ سانتیمتری) و راکتی با سوخت هیدروژن برای اصلاح مسیر بود.
وزن فضاپیما ۵۳۴ کیلوگرم بود. وزن وسایل علمی برای اندازهگیریها ۷۸ کیلوگرم بود. پروژه
مارینر فضاپیما را برای رسیدن به تیر با تغییراتی همراه نمود زیرا به نزدیکترین فاصله با خورشید میرسید که هیچ فضاپیمای دیگری در آن فاصله قرار نگرفته بود. در واقع در معرض تابش خورشید قرار گرفتن آن ۴٫۵ برابر بیشتر از مقدار نرمال روی زمین بود و نیاز به کنترلهای دما داشت تا دما را درسطحی نگه دارد که به سیستم فضاپیما صدمه وارد نشود. در حالیکه فضاپیما به خورشید نزدیک میشد، پانلهامیچرخیدند و زاویه را طوری تغییر میدادند که دما را در حد ۱۱۵ درجه سانتیگراد ثابت نگه دارند.
مارینر ۱۰ قادر بود ۱۱۸ کیلوبایت بر ثانیه دادههای تصویری و ۲۴۵۰ بیت برثانیه سایر دادهها را ارسال نماید.
در ۵ فوریه ۱۹۷۴ از فاصله ۴۲۰۰ کیلومتری زهره عبور نمود و ۴۰۰۰ عکس تهیه نمود.در ۲۹ مارس ۱۹۷۴ از کنار تیر و از ارتفاع ۷۵۶ کیلومتری عبور کرد و عکسهای تهیه شده مناظری همانند ماه و پر از دهانهها را نشان داد و جو آن عمدتاً از هلیوم تشکیل شده بود.در ۲۱ سپتامبر ۱۹۷۴ دومین عبور از کنار تیر را انجام داد. از ارتفاع ۴۷۰۰۰ کیلومتری عبور نمود.در ۱۶ مارس ۱۹۷۵ سومین عبور انجام گردید. از ارتفاع ۳۲۷ کیلومتری عبور و ۳۰۰ عکس و اندازهگیری از میدان مغناطیسی انجام داد.در ۲۴ مارس ۱۹۷۵
مارینر ۱۰ غیرفعال شد
⚛