اندیشیدن تنها راه نجات

گفتند كه اين #كيش بود #راه_رهايي


گفتند كه اين كيش بود راه رهايي*گفتند كه اين كيش بود حل نهايي

زيبنده تر از آن دگر آييني نباشد*همتاي اين #دين_مبين جايي نباشد

گفتند و شديد خام از اين دين پر از رنگ*لعنت به چنين كيش پر از حيله و نيرنگ

گفتا كه منم آمده از عالم بالا*ديگر نكنيد گوش به نجواي مسيحا

هر لحظه روم بارگه عرش الاهي*هر آنچه بگويم سخن از عالم باقي

با نام من هر خون كه بريزيد نترسيد*گر كشته شويد در ره من اهل بهشتيد

در پيش من آييد و كمالات بگيريد*در كيش من آييد و سماوات بگيريد

در اصل نبود او به جز آن قاتل جاني*يك قوم بشد در پي اين ديو روانه

اندر پي اين ديو ستمكار زمانه*گفتا كه بريزيد و بگيريد به غارت

اين خنجر بران جهاد است و شهادت*اي واي از اين رهبر و اين قوم جهالت

لعنت به تو اي رهبر اين دين ذلالت*آن خانه سيه كعبه ي آمال نمودي

تو بتكده را قبله ي عالم بنمودي*در عقد تو شد كودك ٩ ساله ي معصوم

اي ننگ به تو رهبر ذماره ي معدوم

لعنت به تو اي مرد دروغين رسالت
لعنت به تو و ذات تو و جنس خرابت

خونريزي و خون خواهي بشد ارث نهانت
داماد تو شد وارث اين راه خرابت

او نيز نشد سير ز خونخواري آدم
جز جنگ و جدل هيچ نياوردي به عالم
ناميد به جمع جمله زنان ناقص الاقلان
ليكن كه خود از عقل تهي بود فراوان
آنروز كه بر مسند قدرت بنشستي
الحق كه تو دست مغل از پشت ببستي
اي واي به تو سنبل آيين جهالت
لعنت به تو و نام تو و نهج البلاغت
لشكر بكشيدي به ايران عزيزم
آتش بكشيدي به هر تكه ي جانم
ايران مرا پاره و ويرانه بكردي
با نام خدا غارت از اين قوم بكردي
نفرين به تو و خنجر پر آتش و خونت
لعنت به تو و خوي تو و كيش زبونت
خونخواري سپس از پدر ارث پسران شد
آن وارث اين و دگر اين وارث آن شد
آن درس جنوني كه پدر باني آن شد
سرمشق ستمكاري و ظلم پسران شد
ديوانه پسر گشت خليفه به سر ما
گفتند اماميست نماينده ز بالا
بعد هم پسرش گشت امازاده ي والا
بر خاسته قبرش طبق و گنبد اعلا
بگذشت زماني ز ريا كاري ايشان
ناگه بشد آن مرده عرب يار ضعيفان
گفتند كه بيمار و اگر پير و زبونيد
از گور امامزاده در ياري بجوييد
اين مكر و ريا گشت به گوش همه ياران
اين حيله بشد باور يك ملت نادان
اي واي از اين قوم و از اين ملت بيمار
لعنت به سر گور امامزاده ي مكار
ايراني كه بود تاج سر دانش دنيا
اينك قمه بر سر زدنش خنده ي دنيا
زنجير به سر و سينه زدن در غم تازي
از شب به سحر در غم و در گريه و زاري
شد سنت ايراني پس از عمري شهامت
اي واي از آن قومي كه شد خام خيانت
نام يل ايراني كه بود رستم و سهراب
تهمينه و رودابه و هم آرش گشتاسب
امروز همه بر خاك بشد نام دليران
ايراني بشد چاكر درگاه امامان
آن شير زن خاك گوهر پوش دلارا
شد زينب و زهرا و خديجه و سهيلا
از كوروش و از ايرج و از كاوه و بابك
قربانعلي و غلام حسين آمده اينك
لعنت به من و ما كه بيگانه ستاييم
پيشاني به در سنگ هر تازي بماليم
لعنت به من و ما كه فرزند يلانيم
بيروني بيگانه از اين خانه ندانيم
نفرين به چنين تيغ كه تيزش نتوانيم
لعنت به چنين دست كه مشتش نتوانيم
اهريمن از اين خانه برون ما نتوانيم
اين ديو ستمكار از اين سفره نرانيم
لعنت به من و ما كه خاموش نشستيم

😔😔😔😔



تقدیم به همه کافران


⚛ @AndisheKonim