اندیشیدن تنها راه نجات

#مستند #دایناسورها : #واپسین_روز
زبان انگلیسی با زیرنویس پارسی
کیفیت ۴۸۰p
سر دیوید اتنبرو


مستند پس از پخش با نظرات مثبت فراوانی از سوی مخاطبان و منتقدین مواجه گردید به طوری که اغلب فیلمنامه ، اجرای جذاب دیوید اتنبرو و همچنین نحوه کارگردانی آن را مورد ستایش قرار دادند.



⚛ @AndisheKonim

#مستند #دایناسورها : #واپسین_روز
زبان انگلیسی با زیرنویس پارسی
کیفیت ۲۴۰p
سر دیوید اتنبرو


مستند پس از پخش با نظرات مثبت فراوانی از سوی مخاطبان و منتقدین مواجه گردید به طوری که اغلب فیلمنامه ، اجرای جذاب دیوید اتنبرو و همچنین نحوه کارگردانی آن را مورد ستایش قرار دادند.



⚛ @AndisheKonim

کیفیت بالاتر 👇

#دایناسورها چگونه می‌‌خوابیدند؟

هر چقدر هم که تصورش عجیب باشد، دایناسورها می‌خوابیدند. آیا آنها دراز می کشند یا ایستاده می خوابند؟ خواب آنها کوتاه بود یا طولانی؟
ما واقعاً جواب ها را نمی دانیم.

اما یک دایناسور وجود دارد که عادات خوابش به خوبی شناخته شده است:
(troodontid theropod Mei long) Mei long
به اندازه توله‌سگ کوچکی بوده که از بستگان نزدیک پرندگان است.

دو اسکلت از این دایناسور ۱۲۵ میلیون ساله فسیل شده در حالت خواب یافت شده است . به نظر می رسد که یک فوران آتشفشانی این دایناسور را در حین چرت زدن خفه کرده و دفن کرده است، شبیه به ماجرای پمپیی که مردم شهر با فوران کوه وزوو غافلگیر شدند.
این اسکلت ها در همان حالت خواب پرندگان امروزی قرار دارند : بدن روی اندام های چین خورده قرار می گیرد و سر بین بازو و نیم تنه قرار می گیرد. پرندگان هم به این شکل می خوابند تا گرما را در سر خود حفظ کنند .

Dr Stephen Brusatte



⚛ @AndisheKonim

فرگشتِ #بویایی در
#پرندگان و #دایناسورها
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی

انیمیشن فرگشت در پیازِ بویاییِ پرندگان ، بخشی از مغز که در آن اطلاعات بویایی پردازش می‌شود و از یک دایناسور “بامبیراپتور” از پرندگان اولیه “لیتورنیس" و "پرزبیورنیس” به یک پرنده امروزی “کبوتر” منتقل می‌ شود.



⚛ @AndisheKonim

#سیارکی که پایان‌بخش حیات
#دایناسورها بود، در فصل بهار
به زمین برخورد کرد.


تقریباً ۶۶ میلیون سال پیش، رویدادی فاجعه‌بار سه‌چهارم تمام گونه‌های گیاهی و حیوانی روی زمین را از بین برد که مهم‌ترین آن‌ها، دایناسورها بودند. این معما که چرا بسیاری از گونه‌ها نابود شدند، درحالی‌که برخی گونه‌های دیگر زنده مانند، از مدت‌ها پیش ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
اکنون به‌گزارش آرس‌تکنیکا، مقاله‌ای جدید در نشریه‌ی نیچر نتیجه می‌گیرد که یکی از دلایل این گزینش تکاملی، زمان حادثه بود. نویسندگان مقاله برپایه‌ی تجزیه‌وتحلیل ماهی‌های فسیل‌شده‌ای که بلافاصله پس از وقوع رویداد مرگبار کشته شدند، به این نتیجه رسیده‌اند که رویداد انقراضی (دست‌کم در نیم‌کره‌ی شمالی) در فصل بهار به‌وقوع پیوست و چرخه‌ی تولید مثل سالانه‌ی بسیاری از گونه‌ها را از هم گسیخت.
پذیرفته‌شده‌ترین توضیح برای بیان علت آن انقراض دسته‌جمعی فاجعه‌بار، «فرضیه آلوارز» است که به افتخار لوئیس آلوارز، فیزیکدان آمریکایی و والتر، پسر زمین‌شناس او، بدین نام خوانده می‌شود. این دو دانشمند در سال ۱۹۸۰ پیشنهاد دادند که رویداد انقراضی مورد بحث احتمالاً در اثر برخورد سیارک یا دنباله‌داری عظیم به زمین رخ داد.
یک سیارک سرگردان از کمربند سیارکی، محتمل‌ترین عامل حادثه درنظرگرفته می‌شود. اما سال گذشته، اخترشناسان هاروارد گزینه‌ای جایگزین ارائه دادند: نوعی دنباله‌دار خاص که از ابر اورت، محدوده‌ی دربردارنده‌ی خرده‌اجرام در مرز منظومه شمسی سرچشمه گرفت. این دنباله‌دار دراثر گرانش سیاره مشتری از مسیر خود خارج و به سمت خورشید پرتاب شد. بااین‌حال فعلا سیارک سرگردان مورد توافق عمومی است.
محتمل‌ترین محل برخورد، دهانه‌ای بزرگ است که ژئوفیزیکدانان نخستین‌بار در اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ آن را در چیکسولوب مکزیک در شبه‌جزیره یوکاتان یافتند.
سنگ برخوردی به اندازه کافی بزرگ بود (بین ۱۱ تا ۸۱ کیلومتر) تا گرانیت را از اعماق زمین ذوب کند، تکان دهد، خارج کند و احتمالاً باعث ایجاد ابرسونامی و پرتاب سنگ‌های بخارشده و سولفات به جو زمین شود. شواهد زمین‌شناسی برای ‌آتش‌سوزی‌های جنگلی در وسعت زیاد نیز مستند شده‌اند. پژوهشگران برآورد کرده‌اند که برخورد سیارک، بیش از یک میلیون برابر بیشتر از بمب‌های رهاشده در هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۹۴۵ انرژی آزاد کرد.



⚛ @AndisheKonim

۲ سال #خاموشی مطلق پس از برخورد
#سیارک #منقرض کننده #دایناسورها با
زمین

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد سیارکی که دایناسورها و تقریباً تمام حیات را ۶۶ میلیون سال پیش نابود کرد، دو سال تاریکی را بر روی زمین موجب شده است.

به گفته تیمی از آکادمی علوم کالیفرنیا، بلافاصله پس از برخورد این سیارک به سیاره زمین، دوده ناشی از آتش‌سوزی‌ها آسمان را پر کرده و نور خورشید را کاملا مسدود کرده است
.
این سیارک با عرض ۱۲ کیلومتر با سرعت ۲۷ هزار مایل در ساعت(حدود ۴۴ هزار کیلومتر بر ساعت) در حال حرکت بود که به خلیج مکزیک کنونی برخورد کرد و یک دهانه برخوردی به نام "دهانه چیکشلوب"(Chicxulub) ایجاد کرد.

برخورد این سیارک با زمین در نهایت به انقراض ۷۵ درصد از کل حیات روی زمین منجر شد و دانشمندان مدت‌هاست که در حال بررسی اثرات بعدی این برخورد هستند.
اکنون یک تیم آمریکایی در یک مطالعه جدید کشف کرده است که محرک اصلی این انقراض وسیع ممکن است ابرهای متشکل از خاکستر و ذرات دوده باشد که پس از این برخورد در جو زمین پخش شده‌اند.
آنها می‌گویند این ابرها تا دو سال باقی مانده‌اند و بخش‌های بزرگی از زمین را در تاریکی قرار داده‌اند و رشد یا بقا را برای هر چیزی سخت کرده‌اند.
حیات در منطقه اطراف این برخورد فوراً از بین رفت، اما در سال‌های پس از برخورد، خسارات قابل توجه و بیشتری بر حیات و سیاره زمین وارد شد.
این خسارات شامل امواج جزر و مدی، سیل و تغییرات عظیم محیطی از جمله پرتاب ذرات به جو و گسترش آنها در سراسر جهان است.
وی تاکید کرد که این یافته‌ها مقدماتی هستند و فقط یک اکوسیستم را بررسی می‌کنند.

اگر تاریکی فقط ۱۵۰ روز طول بکشد، اکوسیستم‌ها عمدتاً می‌توانند بهبود یابند، اما پس از ۲۰۰ روز به نقطه اوج بحران می‌رسند. این نقطه‌ای است که برخی از گونه‌ها با رسیدن به آن منقرض شدند و ترکیب گونه‌های باقی مانده به گونه‌ای تغییر کرد که به اکوسیستم آسیب رساند.شبیه‌سازی‌های بیشتر نشان می‌دهد که اگر زمین ۷۰۰ روز در تاریکی فرو رفته باشد، ۴۰ سال طول کشیده است تا شرایط به حالت قبل بازگردد.

این یافته‌ها در نشست سالانه اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا(AGU) ارائه شده است.

خاستگاه :
➕ Livescience



⚛ @AndisheKonim

ویدئویی از ارتباط #دایناسورها با
#پرندگان تا داروی تزریقی #ایدز(اچ‌آی‌وی)
دوبله شده به پارسی


در این شماره از بسته اخبار علم و فناوری خبرهایی از انتشار نتایج اولیه از بررسی نمونه‌های «سیارک ریوگو»، ارتباط میان تکامل پرندگان امروزی و دایناسورها، صدور مجوز دارویِ تزریقی پیشگیری از «اچ آی وی» و دو خبر دیگر را مرور می‌کنیم.


⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش #دایناسورها

حیرت آور ، خیره کننده ، شگفت انگیر ، زشت ! مستندی زیبا از جذاب ترین ساکنان پیشین زمین

تهیه و پخش : نشنال جئوگرافیک فارسی



علاقمندان مستند سیاره دایناسورها را از طریق لینک زیر مشاهده کنند . 👇
https://t.me/AndisheKonim/38624


⚛ @AndisheKonim

داستان پایان #دایناسورها

🗣زبان ویدئو پارسی

⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش

🔸چگونگی بزرگ شدن #دایناسورها


⚛ @AndisheKonim

از #فرگشت #دایناسورها تا انقراض آنها


🔻گروهی از مهره داران خشکی که 233 میلیون سال پیش به وجود آمدند

با توجه به تعداد زیاد فسیل های یافت شده، مشخص می شود که دایناسور ها فرم غالب حیات حیوانی روی زمین در عصر مزوزوئیک بودند
دوران مزوزوئیک، 160 میلیون سال از تاریخ کره زمین را به خود اختصاص می‎دهد ... از 225 تا 65 میلیون سال پیش

به دنبال انقراض شدید و بحران بیولوژیکی در پایان دوره پرمین، تنها تعداد نسبتا محدودی از گونه های گیاهی و جانوری توانستند باقی بمانند
در ادامه، تولید نسل جدیدی از موجودات زنده به آرامی آغاز شد
نرم تنان موجودات غالب محیط دریا بودند و خزندگان موجودات غالب خشکی

در ابتدا خزندگان اولیه به دو گروه عمدهء سیناپسیدها و ساروپسیدها تبدیل شدند
پستانداران کنونی مانند انسان از نسل سیناپسیدهای اولیه هستند و دایناسورهای منقرض شده و نسل زندهء آنها یعنی پرندگان امروزی هم متعلق به شاخه ای از ساروپسیدها اند

ریچارد اوون، دیرینه شناس بریتانیایی هم دورهء چالز داروین، نام دایناسورها را از ترکیب دو کلمهء یونانی دینوس و ساورس که به معنای مامولک مهیب است ابداع کرد


دایناسورها ویژگی های خاصی داشتند که آنها را منحصر به فرد میکرد

برخلاف سایر خزندگان، پاهایشان در دو سمت کناری بدنشان نبوده، بلکه زیر بدنشان قرار داشت؛ این ساختار به همراه استخوان بندی خاص ران و لگن، به میزان قابل توجهی قابلیت تحرک را افزایش داده بود



این جانوران عظیم الجثه، همچنین در طی روند فرگشتشان مجهز به قابلیت های دفاعی خاصی نیز شدند
مانند شاخ، چنگال ، پوزه شاخی و حتی در برخی گونه ها پوششی شبیه به زره!


دایناسورهای اولیه، بدلیل کمبود غذا چندان غول پیکر نبودند اما در دوره های بعد به سبب پیدایش درختان بلند مخروطی، غذای گیاهخواران بیشتر شد و اندازه آنها نیز بزرگتر شد
آن گونه های گوشتخواری هم در رقابت طبیعت میتوانستند زنده بمانند که قوی تر و بزرگتر بودند و شانس بقای بهتری داشتن
بدین تریب طی میلیون ها سال و گذشت صدها هزار نسل ، برخی از گونه های آن ها بزرگ و بزرگ تر شدند

فسیل بزرگترین دایناسوری که تاکنون روی کره زمین زندگی کرده، سال 2014 در آرژانتین پیدا شد
طول این دایناسور 40 متر ، ارتفاعش 16 متر بوده و وزنی در حدود 87 تن داشته است، یعنی برابر وزن 17 فیل!

این جانوران عظیم الجثه، تا 65 میلیون سال پیش بر زمین حکمرانی می کردند

اما ناگهان براثر تغییراتی شدید که ادامه حیاتشان را امکان پذیر نمی ساخت، از بین رفتند
قابل قبول ترین نظریه برای توضیح انقراض شان ، برخورد یک شهاب سنگ به زمین است


66 میلیون سال قبل، شهاب سنگی با قطر 10 کیلومتر به منطقه‌ای که امروزه به نام دهانه چیکسالوب نامیده می‌شود و در مکزیک قرار دارد برخورد کرد
این برخورد باعث فرورفتن زمین و تشکیل گودالی به قطر 180 کیلومتر و آزاد شدن انرژی ای برابر با 50 میلیون بمب اتمی ، شد

ابری از گرد و غبار به مدت چند ماه در هوا معلق بوده و زمین را تاریک کرد
در همان حال گوگرد کلر و نیتروژن با هم مخلوط شده، ابرهایی را تشکیل داده و این ابرها باران اسیدی کشنده ای را نازل کردند

75 درصد از گونه‌های زنده روی زمین منقرض شدند
مرگ قسمت بزرگی از پوشش گیاهی زمین
همینطور تمام حیوانات روی خشکی، که وزنی بیش از 25 کیلوگرم داشتند از بین رفتند

انقراض کرتاسه-پالئوژن، آخرین انقراض بزرگی ست که بر روی زمین رخ داده


پس از این واقعه بود، که پستانداران این فرصت را یافتند که فرگشت یابند و نهایتا فرمانروایان جدید زمین شوند . . .


⚛ @AndisheKonim

‍ 🦖تغییر چهره #پرندگان از دوران #دایناسورها

پرندگان ، به عنوان دایناسورهای زنده ، محصول یک تاریخ تکاملی طولانی و پیچیده هستند که بیش از 11000 گونه زنده را به وجود آورده است.دهه گذشته شاهد افزایش علاقه به تکامل جمجمه پرنده بوده است - یک ساختار بسیار متغیر نسبت به تنوع پرندگان زنده.با این حال ، اگر نتوانیم فسیل ها را در مدل های تکاملی بگنجانیم ، توانایی ما در آزمایش فرضیه ها در مورد چگونگی و زمان تحولات اساسی جمجمه پرنده محدود است.

محققان از کشف چشمگیر یک پرنده فسیلی از دوران دایناسورها ، یادآوری اهمیت حیاتی فسیل ها برای روشن کردن پیچیدگی های غیرمنتظره تاریخ تکامل پرندگان ، خبر دادند.
این قابل توجه طیور،دوران مزوزوئیک بین 72 میلیون تا 66 میلیون سال قدمت دارد (مربوط به آخرین مرحله دوره کرتاسه).
این ماده از ماداگاسکار می آید و تقریباً Faltsakely forsterae نامیده می شود که به منقار کوچک داس Forster ترجمه می شود.
نمونه ان (كمتر از 9 سانتیمتر) و ظریف است ، اما محافظ چشمگیر استخوان ، نمای زیبایی از كالبدشناسی این موجود باستانی را فراهم می آورد. اگرچه این فسیل فقط از نیمه جلوی جمجمه تشکیل شده است ، اما مشخص است که Falcatakely چیزی فراتر از یک چهره زیبا دارد. جمجمه کاملاً عجیب با بینی عمیق و کشیده برخلاف آنچه در سایر پرندگان مزوزوئیک دیده می شود !!!معماری جمجمه عجیب تر می شود!!

دندان در انتهای بینی خود یک دندان کوچک محافظت شده دارد (احتمالاً دندان های بدون محافظت بیشتر در نوک آن). با این حال ، واضح است که هیچ دندان دیگری در طول فک آنها وجود ندارد. برعکس ، نزدیکترین خویشاوندان پرندگان مدرن از زمان دایناسورها با دندان هایی که در هر طرف فک قرار دارند اما هیچ کدام در انتهای منقار نیستند ، الگوی مخالف را نشان می دهند. این ویژگی ها به جمجمه فالکاتاکلیان تقریباً نمایه ای خنده دار می دهد - موجودی را تصور کنید که از شاخه ای به شاخه دیگر پرواز می کند ، شبیه توکان دندانه دار کوچک و وحشتناک است که گهگاهی به ساکنان کرتاسه اواخر ماداگاسکار نگاه می کند ، از جمله پستانداران عجیب و غریب و دایناسورهای غول پیکر درنده با وجود کاتالوگ امروزی حدود 200 گونه پرنده مزوزوئیک از سراسر جهان ، در سنین مختلف از 150 تا 66 میلیون نفر ، هیچکدام جمجمه ای شبیه Falcatakely ندارند. کشف وی یک شکل جمجمه قبلاً ناشناخته را برای هر پرنده ای در عصر دایناسورها نشان می دهد.


خاستگاه :
Nature




⚛ @AndisheKonim

گفتگوی‌ لیدا حنایی و ساسان کمالی با #دکتر_حسام_نوذری

#دایناسورها، #مصر_باستان، #ویروس_کرونا


⚛ @AndisheKonim

#رنگ #دایناسورها

چطور می توان فهمید دایناسورها چه رنگ هایی داشته اند؟
دوبله شده به پارسی


⚛ @AndisheKonim

چرا #دایناسورها #منقرض نشدند؟

کاری از محمدجواد ترابی و احسان مهرجو، با حضور #عرفان_خسروی
سه‌شنبه، ۱۷ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۵



⚛ @AndisheKonim

💢احیای #میکروب‌هایی که از زمان #دایناسورها در کف اقیانوس باقی مانده‌اند.

دانشمندان موفق شدند میکروب‌هایی را احیا کنند که از حدود یکصد میلیون سال پیش، یعنی زمانی که دایناسورها بر روی زمین می‌زیستند، در کف اقیانوس باقی مانده بودند.

پژوهش اخیر دانشمندان ژاپنی نشان می‌دهد که برخی از ابتدایی‌ترین گونه‌های زیستیِ کرهٔ زمین با قدرت حیرت‌انگیزی توانسته‌اند ده‌ها میلیون سال تقریبا بدون غذا و اکسیژن دوام بیاورند.

بیشتر بخوانید :
https://bit.ly/30SSWuw


🕎 @euronewspe


⚛ @AndisheKonim

#دگرگونش #دایناسورها

‏کوئتزالکوتلوس (Quetzalcoatlus)
بزرگترین پرنده ای که در حیات زمین زیسته اگر فکر می کنید بال‌هایش کوچک هست دقت کنید که در مقابل سر عظیم این پرنده هر چیزی کوچک هست.این‌پرنده احتمالا واقعا پرواز می کرده به خاطر عضلات سینه قوی

⚛ @AndisheKonim

🔴 کشف گونه‌ی جدیدی از #دایناسورها در مراکش

🔻دیرین‌شناسان اعلام کرده‌اند که گونه‌ی جدیدی از پتروسارها را در استان اراچیدیای مراکش کشف کرده‌اند. این خزنده‌ی پرنده به‌نام «افراتاپجارا زوهری» شناخته می‌شود و تاریخ زندگی آن به ۱۰۰ میلیون سال پیش در عصر کرتاسه می‌رسد. این گونه‌ی ‌جدید به گروه تاپجاریداها تعلق دارد که گروهی از پتروسارها با اندازه‌ی متوسط هستند و طول یک سر بال تا بال دیگر آن‌ها به ۴ متر می‌رسد.

اغلب پتروسارهای تاپجارید، دارای تاج سراسری و بزرگی در جلوی جمجمه‌ی خود بوده‌اند. این نوع پرندگان در برزیل، چین و اروپا کاملاً شناخته شده هستند، ولی برای اولین بار است که شواهد مربوط به وجود این نوع دایناسورهای پرنده در آفریقا یافت می‌شود.

بقایای فسیل شده‌ی این دایناسور در دست تاجران فسیل‌ها قرار دارد و در شهر ارفود در جنوب مراکش نگهداری می‌شود. نمونه‌ی فسیل یافت شده که یک فک را شامل می‌شود، از حفاری‌های انجام شده در سایت «کم‌کم» در نزدیکی فلات تاکموت مراکش به‌دست آمده است.

دکتر «روی اسمیت» از مدرسه‌ی محیط زیست و علوم زمین دانشگاه پورتموث، می‌گوید: «من مفتخر هستم که بخشی از این مطالعه بوده‌ام و توانسته‌ایم کشفی به این مهمی انجام دهیم. کار کردن در ساهارا تجربه‌ی خارق‌العاده‌ای است و کشف گونه‌ی جدیدی از پتروسارها بسیار هیجان‌انگیز است.»

پروفسور «دیوید مارتیل» دیرین‌شناس دانشگاه پورتموث، می‌گوید: «مطالعه‌ی مواد یافت شده در مراکش به ما نشان می‌دهد که هنوز چیزهای زیادی در شمال آفریقا وجود دارد که کشف نشده است. حتی فسیل‌های تکه تکه شده‌ای مانند فک این پتروسار جدید نیز می‌توانند اطلاعات مهمی درباره‌ی گوناگونی زیستی در این منطقه در گذشته به ما ارائه دهند.»

این کشف طی مقاله‌ای در مجله‌ی Cretaceous Research گزارش شده است.
⚛ @AndisheKonim

http://www.sci-news.com/paleontology/afrotapejara-zouhrii-08298.html

چرا گفته می‌شود #فرازمینی‌ها از سیاره‌ای در فاصلهٔ ۶۵ میلیون سال نوری می‌توانند #دایناسورها را روی زمین ‌ببینند؟!
درحقیقت سرعت نور محدود است و برای حرکت به زمان نیاز دارد، هرقدر شما به فاصلهٔ دورتری نگاه کنید به گذشته دورتری برگشته‌اید.
زمانیکه شما به کرهٔ #ماه نگاه می‌کنید ۱ ثانیه قبلِ آن، و زمانیکه به #خورشید نگاه می‌کنید ۸ دقیقه قبلِ آن را مشاهده می‌کنید.
بنابراین نوری که زمین و دایناسورها را ۶۵ میلیون سال قبل ترک کرده اکنون به فاصلهٔ ۶۵ میلیون سال نوری از زمین رسیده و اگر شخصی هم اکنون از این فاصله به زمین نگاه کند می‌تواند دایناسورها را روی زمین ببیند ولی..
محاسبات نشان می‌دهد برای جمع‌آوری #فوتون‌های نوریِ دایناسورها از فاصله ۶۵ میلیون سال نوری، به تلسکوپی نیاز داریم که قطر عدسی آن حداقل ۴.۴ سال نوری، یا ۴۲ تریلیون کیلومتر باشد!

⚛ @AndisheKonim

اگر ۶۶ میلیون سال به عقب بر می‌گشتید شاهد این صحنه بودید..
برخورد شهاب‌سنگی با نام #چیکشلوب به عرض ۱۴ کیلومتر‌ در جزیرهٔ یوکاتانِ مکزیک!
شهاب‌سنگ چیکشلوب ۷ میلیارد برابر بمب هیروشیما قدرت داشت و تنها در چند دقیقه، حدود ۴۸ هزار متر مکعب از سنگ‌های پوسته زمین را جابه‌جا کرد.
برخورد این #شهاب‌سنگ ۵ درجه دمای کره زمین را افزایش داد و تا ۱۰۰ هزار سال این دما باقی ماند. به دلیل گرد و غبارهای ایجاد شده در سطح زمین، نور خورشید کمتر از گذشته به زمین رسید و زمستان‌های طولانی سراسر زمین را فرا گرفت.
تغییرات اکوسیستمی علاوه بر #دایناسورها ۷۵ درصد از گونه‌های جانوری و گیاهی را به طور کامل در زمین نابود کرد.

⚛ @AndisheKonim