🔴 در زیر سایه شاه، خمینیسم رشد کرد
♦️ بخش سوم :
اعتماد شاه به روحانیتقسمت اول و دوم 🔹سیاست شاه منجر به گسترش نفوذ و تحکیم قدرت مذهبیون میشود. شاه میان خود و بخش مهمی از روحانیت همسویی میدید و آنها را از همان دنیای قرآن و شیعهگری میدانست که خود متعلق به آن بود. شاه به روحانیت اعتماد داشت و مخالفان را بدخواه شخص خود میدید. شاه برای حفظ خود در قدرت، پلهای ارتباطی با روحانیت را افزایش داد و برای منزوی ساختن مخالفان، امکان رشد دستگاه روحانیت را مهیا ساخت.
آیتاللهها با تمام قدرت از فرصت استفاده میکنند. در دهه آخر سلطنت شاه تعداد متوسط مسجد در هر شهر از ۷۰ مسجد به ۵۰۰ مسجد میرسد و تعداد حوزههای تربیت آخوند به دو برابر و نیم افزایش پیدا میکند.
(منبع: کتاب نگاهی به شاه، نوشته عباس میلانی)
مسجد پایگاه سازمانی آخوندهاست و شاه با ساده لوحی ارتباط آخوندها را تحکیم میکند.
◀ دانشگاه تهران زمان رضاشاه در سال ۱۳۱۳ ساخته شد و مسجد نداشت، ولی در زمان پهلوی دوم در تاریخ ۱۳۴۵ در دانشگاه مسجدی با وسعت ۱۸۰۰ متر مربع و دو مناره ساخته میشود!
پدر دانشگاه را از قدرت حوزه دور میکند، ولی پسر قدرت حوزه را وارد دانشگاه میکند!!!
دانشگاه صنعتی آریامهر مرکز اسلامی نداشت، ولی هنگامیکه
#سیدحسین_نصر، رئیس دانشگاه شد، با همکاری
#غلامعلی_حدادعادل و
#پورجوادی مرکز اسلامی در آن دانشگاه بپا شد!!!
مذهبیون روند قدرتگیری را تسریع میکنند. این فعالان مذهبی در کل ایران صدها نهاد و تشکل مانند مرکز اسلامی، قرآنخوانی، جمعآوری کمک مالی، سازمان خیریه، سازماندهی گردش و سفر تابستانی برای جوانان، ایجاد مدرسه رفاه از دوره ابتدایی تا دوره دیپلم و ایجاد کادرسازی برای مذهبیها، و غیره بوجود آوردند. این بستر دینی وضع مساعدی برای رشد همه جریانات دینی در ایران است. جناحهای رادیکال سیاسی مذهبی نیز مانند ماهی در درون این آبهای مسموم شنا میکردند و سازماندهی خود را به پیش میبردند.
◀ شاه آسوده است و فکر میکند که با کمک ساواک اوضاع را کنترل میکند.
این گرایش برپایه تحلیل و ترس او از تودهایها و کمونیستها و شوروی بود. برای او خطر اصلی که سلطنت را تهدید میکرد، کمونیستها یا "
ارتجاع سرخ" بودند و او جناح رادیکال و سیاسی روحانیت مانند خمینی را "
ارتجاع سیاه" معرفی کرده و آنها را بازیچه کمونیستها میدانست.
#سیاست_سانسور او متوجه انتشارات و افکار چپی بود و هر رمان و شعر چپ به سرعت منکوب میشد.
نوشتههای خمینی ممنوع بود.
نقد اسلام و شیعهگری کاملن ممنوع بود! تبلیغ اسلام و قرآن و شیعهگری علی و حسین و امام زمان، همهجا آزاد و فعال بود.
انتقاد به مارکسیسم رایج بود و نوشتههای آیتالله مطهری علیه مارکسیسم در دانشگاه و روزنامهها رواج داشت. مارکسیستها تسلیم فضای دینی بودند و به اسلام انتقادی نداشتند و ذهنیت جامعه بیش از پیش آماده میشود و خمینیسم در اذهان ریشه میدواند.
با اجازه دولت، در
سال ۱۳۳۹، آیتالله
#مطهری ،
#انجمن_ماهانه_دینی را تاسیس کرد. در این
انجمن، هر ماه یک نفر درباره موضوع خاصی سخنرانی میکرد. از میان بحثهای اصلی، انتقاد از مارکسیسم و انتقاد از غرب بود. در ادامه برنامههای
انجمن، مطهری برای نظم بخشیدن و ساماندهی بیشتر به این جلسات، متوجه شد که مرحله جدیدی را باید شروع نمود و با همکاری گروهی از اسلامیون،
#حسینیه_ارشاد را در تهران بنیان نهاد و خود مسئولیت سیاسی فکری آن را بر عهده گرفت.
✍ دکتر جلال ایجادی ؛
جامعهشناس#شاه
#خمینیسم
#جلال_ایجادی#اندیشه_کنیم⚛ @AndisheKonim