و تویی که آنقدر قوی حسابت کردند که نه کسی همراهی‌ات کرد و نه کسی نگرانت شد و همیشه خودت تک و تنها زخم‌هات را بستی و اشک‌هات را پاک کردی و مقتدرانه به پیش رفتی و ادامه دادی، جوری که با وجود آن‌همه زخم، حتی احتمال هم ندادند که تو در خلوتت چقدر شکننده‌ای و چقدر نیاز به حمایت داری..