💠 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 🔷 جلسه دوم
🔶 بخش
اول🔶 نکته ای را جلسه ی قبل عرض کردیم درباره اینکه قرآن کریم مثل نرم افزارِ جهت دهی می ماند که اگر انسان اتصال به این نرم افزار داشته باشد و موقعیت های خودش را برای آن تعریف کند می تواند مسیر درست حرکت را پیدا کند .
حالا نرم افزاری که جلسه قبل معرفی کردیم و قرآن را به آن تشبیه کردیم ، استفاده از آن شرایطی داشت که اگر مورد توجه قرار نمی گرفت، از این برنامه بی بهره می ماندیم و چه بسا خسارت زده می شدیم.
نکته ای که هست این است که آیا قرآن ، همچین قابلیتی دارد که بخواهد تمام مسیر ها را برای هرکسی با شرایط متفاوتی که نسبت به دیگر انسان ها دارد مشخص کند؟
چون هر فرد یک نوع مواجهه و آسیب و مشکلی در زندگی دارد ، و حتی در ابتلا به یک گرفتاری خاص برای هر فرد ، تفاوت های فراوانی وجود دارد با دیگران انسان ها.
حضرت آیت الله جوادی آملی می فرمودند:
من برای سردرد (ایشان میگرن شدید دارند) اوایل انقلاب (سال ۶۰-۶۱) برای معالجه به انگلیس رفته
بودم آنجا به من گفتند که الان ما بیش از سه هزار
نوع سردرد کشف کرده ایم!
وقتی که یک سردرد این همه اقسام دارد!
بعد شما ادعا داشته باشی که قرآن می تواند ، همه مشکلات را در همه ی ابعاد جواب گو باشد آیا می شود؟
ببینید ما یک موقع های گزافه گویی می کنیم!
در جهتی که مسیر برای خودِ ما روشن نشده و خودِ ما از این قرآن استفاده نکرده ایم و حتی خودمان دقیقا نمی دانیم چه می گوییم، و یک ادعای کلی می کنیم ، مثلا این حرفهایی که خیلی آدم می شنود ، که آقا همه ی علوم در قرآن است.
بعد شبهه ایجاد می شود که یک نفر می گوید که مثلا فلان رشته مثل هوافضا که من می خوانم، کجای قرآن در رابطه با آن گفته شده؟
حرف این نیست که این رشته و آن رشته و این ماده درسی و فلان چیز در قرآن هست یا نیست!
حرف این است که شما اگر جهت دهی بخواهید بکنید موقعیت شما را قرآن تعریف می کند.
که از این موقعیت به نسبت آن هدف و مقصدی که می خواهید بروید چه مسیرهایی را در پیش دارید .
این را قرآن برای شما تعیین می کند!
اصل حرف این است.
من در این موقعیتی که هستم ، با این رشته ای که دارم ، با این درسی که می خوانم و با توجه به آن هدفی که دارم، خودم را به قرآن عرضه می کنم ، اینجا قرآن معین می کند که شما از چه سمتی بروید.
چه مسیرهایی پیش روی شماست و چه موانعی سر
راه تان قرار میگیرد.
در ذیل آیه شریفه ی:
وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَهً وَ بُشْرى لِلْمُسْلِمین»(نحل:۸۹)
مرحوم علامه طباطبایی بحثی را دارند که :
این " تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ "برای هرچیزی که ربط به هدایت دارد یا برای هرچیزی که درعالم هست، قران تبیان است، یعنی همه چیز را بیان کرده.
تبیان صیغه مبالغه ی" بیان " است ، " بیان " وقتی ست که یک چیزی کامل واضح میشود و این مسئله از مسائل دیگر جدا می شود.
برای مثال اگر یک کتاب را از کتابخانه برمی دارید این انتخاب واضح است و در دست شماست و برای شما در قیاس با سایر کتب نمود دارد ، این می شود " بیان" آن کتاب، یعنی آن کتاب برای شما مبیّن شده ، وقتی "بیان" خیلی اوج پیدا کند میشود " تبیان ".
تبیان یعنی به هرچیزی که اصابت بکند و در برابر هرچیزی که قرار بگیرد او را هم روشن می کند.
قرآن هم بیان است و هم تبیان.
قرآن در برابر هرچیزی که واقع بشود به شما نشان می دهد حقیقت آن چیست.
قرآن نوری ست که روی هر چیزی بیاندازی تا اعماقش را به شما نشان میدهد ، ذاتیات و عرضیات و جواهرش را روشن می کند .
خب حالا چطور می شود استفاده کرد از این قرآن؟
آیا برای همه است؟ آیا همه می توانند از آن استفاده کنند؟
جواب این است که بله ، مرحله بیانش برای همه است.
هٰذا بَيانٌ لِلنّاسِ( آلعمران: 138)
بیان ، مرتبه ی سطحی قرآن است، قرآن معارف و حرفهایی دارد که ساده گفته شده و هر کسی عربی بداند ، می تواند از بیان قرآن بهره ببرد.
http://t.me/Aminikhaah_Media/186✅ @Aminikhaah