«چرا ایراندوستی را راه نجات میدانم؟»جورج اورول جملهای درخشان دارد:
«کسی که گذشته را کنترل میکند، آینده را کنترل میکند، اما کسی که اکنون را کنترل میکند، گذشته را کنترل میکند»
یکبار دیگر با دقت جمله را بخوانیم.
ممکن است کمی سردرگمکننده به نظر بیاید اما این جمله شاهکار محض است و از حکمت نابی سرچشمه گرفته است.
عصارهی حرف او این است: هر کسی بتواند اکنون را اداره و کنترل کند، در واقع اداره و کنترل همهچیز را در دست دارد، اعم از گذشته و آینده.
از کودکی با ادبیات کلاسیک
ایران ذهن و جانم عجین بوده. این قرابت و نزدیکی با قریب یک دهه، تحصیلات تخصصی دانشگاهی همراه شد و بیشتر و بیشتر مرا در برگرفت.
حاصل این قرابت شیرین، شناخت زیبایی از فرهنگ و
تمدن شکوهمند ایرانزمین به من عطا کرد.
این فرهنگ در من ریشههای ناسیونالیستی ندارد. در یک کلام اگر بخواهم بگویم، این فرهنگ پایه و اساسش بر «مهر» است و آن را نه فقط برای ایرانیان که برای ابنای بشر سودمند میدانم.
حرف من این نیست که در توهم گذشتهی پرشکوه غرق شویم، قصد ندارم صفحات تاریخ را بهسود خودم ورق بزنم و فقط بخشهای همسو با نظراتم را کنار هم بچینم.
حکمت جاری در این متن، از من نیست، یک حکمت بشری است که بسیاری،
از جمله جورج اورول آن را به اشکال مختلف گفتند.
من قصد ندارم با گذشته رویافروشی کنم.
میخواهم از قدرت شگفتانگیز «اکنون» بگویم!
اگر « حال و اکنون» مان را بر «ایراندوستی» منطبق کنیم، قدرت «گذشته» و شکوه تضمین شده در «آینده» را نیز در انبان داریم.
تاریخ به قول جورج اورول همواره در اکنون ساخته میشود.
کنش من و تو در زمان حال هم گذشته است و هم حال و هم آینده.
چرا آثار تاریخی و باستانی را در موزه میگذارند؟
علتش اعطای توان بازنویسی دوباره تاریخ به مردمان یک سرزمین است.
در «حال و اکنون» این سرزمین، موج زیبایی از عشق به فرهنگ
ایران برخاسته.
این موج را «به هر گونهای» که میتوانیم، قدرت ببخشیم حتا شده با نصب یک پیکسل با نشانی از نشانگان
ایران روی لباسمان یا کیفمان …
«زهرا عبدی»
شما از از روشهای دیگر در کامنت بنویسید.
#ایران_دورت_بگردم #ایرانی_بمانیم❤️🤍💚 #تمدن_شکوهمند_ایران https://t.center/Abdinovelist