💠 ضرورت اطلاع از زندگی امهات المومنین و زنان همعصر پیامبر اکرمﷺ (33)
🔸 شدت یافتن آزار پیامبرﷺ توسط قریش
پس از وفات ابوطالب و خدیجه(رضیاللهعنها)، قریش از ھیچکس بیموھراسی نداشتند و بانهایت بیرحمیوشقاوت آنحضرتﷺ را مورد آزار قرار میدادند. یکبار ایشان راه میرفتند، یکی از افراد شقیوبدبخت بر فرق مبارک آنحضرتﷺ خاک ریخت، آنحضرتﷺ باھمان حال بهخانه آمدند. یکی از دختران گرامی وضع رقتبار پدر را مشاھده کرد، آب آورد، سر مبارک را شست و از فرط محبت اشک میریخت و گریه میکرد. آنحضرتﷺ به وی تسلی دادند و فرمودند: «دختر جان! گریه نکن، خداوند از پدرت حمایت خواھد کرد.»۱
🔸یاد امالمومنین خدیجه(رضیاللهعنها) در زمان فتح مکه
ده سال پس از وفات خدیجۀ کبری(رضیاللهعنها) در آنروزی که مکه فتح شد پیغمبرﷺ بر سر مزار امالمومنین خدیجه(رضیاللهعنها) رفته و در کنار اولین مادر مسلمانان خیمه برافراشت و در آن نشست۲، با یاد و خاطرۀ خدیجه و شکنجههایی که در راه اسلام در سالهای گذشته متحمل شده بود، آنگاه به دیدن خانهای رفت که سالهایی را با خدیجه(رضیاللهعنها) در آن سپری کرده بودند.
بعد از حضرت خدیجه(رضیاللهعنها) میلیونها زن ایمان آوردند اما ایمان خدیجه(رضیاللهعنها)، حمایت و فداکاریهای بیدریغش بهعنوان اولین تصدیق کنندۀ پیامبرﷺ، بسیار برتر از سایر زنان در همۀ زمانها و مکانها میدرخشد.
منابع: ۱. طبری ابن ھشام. ذکر وفات حضرت خدیجه(رضیاللهعنها). ۲. تاریخ طبری ج ۳- حوداث سنة ۸ ه