خدایا ! سپاس که منیت در زندگی ام جایی ندارد. سپاس که میدانم ، قاضی تو هستی. سپاس که نشانه ها را برایم متجلی میکنی سپاس که تنها تو مصلحت مرا میدانی. سپاس از چشمان بینا. سپاس که میوه صبرم شیرین است. سپاس که نعمت هایی را دارم ، اما نمیبینم و تو آنها را نگرفتی از من و سپاس که با تو زیباییها را میبینم .... خدایا ! تو که باشی ، دلم نمیلرزد ....