جریان گرفت در ریه ات قحطی نفس
دستت دوباره در پی کپسول می دوید
تاول فقط به راه گلو زخم می زد و
شکر خدا که حنجره ات را نمی برید
دنبال قرص های تو از جا پریدم و
دستم گرفت بر لیوان و آب ریخت
لبریز بود بغض درون نگاه من
یک دفعه بی مقدمه و بی حساب ریخت
#بابا نفس بکش به خدا خوب می شوی
تنها حماسه ی نفست خواهش من است
قرآن بخوان دوباره برایم بخوان پدر
باور کن صدای تو آرامش من است
این تخت قتلگاه شده بعد رفتنت
#مادر نشسته و تو را زار می زند
هر وقت او بلندشد از جا توان نداشت
دیدم مدام تکیه به دیوار می زند...
مادر با هزار مکافات بچه ها را خواباند
اما دوباره صدای سرفه های
بابا آنها را بیدار کرد این قصه ی هزار و یک شب بابای شیمیایی است...
@zendegishahid