توجه به جلو راننده‌، نسبت به چرخش یا ایستادن، "پیش‌اگهی" دارد بویژه اگر جاده را بشناسد. او می‌تواند نشیمن و ذهنیت خود را با دست‌انداز‌ها سازگار کند و کمتر اذیت شود. سرنشین‌های بی‌خبر اما با هر توقف و چرخش، دچار تکانش‌ها و سرخوردگی‌های رنج‌آوری می‌شوند. مسیر سیاست، پر از سرعت‌گیرها و پیچ‌های تند است. آنان که این جاده را می‌شناسند، ذهن خود را برای تغییر‌ها آماده‌ می‌کنند و نسخه‌‌ ناکامی و سناریوی شکست را نیز در جیب خود دارند از این رو در تکانه‌های مسیر، خود را نمی‌بازند. جوانانِ پر شور و غرور که پایان کارشان را جز پیروزی نمی‌بینند، چرخش‌های سیاسی را پیش‌بینی نمی‌کنند و نمی‌دانند که عالم سیاست عالم چرخش‌هاست. آن‌ها در مواجهه با شکست‌ها، به‌شدت "سرخورده" می‌شوند و گاه بر فرماندهان کهنسال خویش نیز بر‌می‌ِآشویند و آنان را به بی‌خیالی و بی‌ایمانی متهم می‌کنند. چاره کار نگاه به راهی است که می‌رویم. یعنی "توجه به جلو" ۱۴۰۳/۸/۲۳ زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 @seyed_zeinolabedin_safavi