🍀🌷🍀 عصر یک روز اردیبهشتی است، قرار ما در خیابان لادن است، مرکز تخصصی ادبیات
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشهد.
عاطفه رنگامیز طوسی دوست شاعرم که نامش عجیب با خصوصیاتش پیوند خورده مرا دعوت کرده، هم عاطفه هست و هم رنگامیز و دوست داشتنی.
ورودم با لبخند و بغلکشی ملیحه حیدری همراه میشود که هم دوست کوهنورد و زوویی(قلهی زوو) ماست و هم همکار فعال
کانون، از آنهایی که اگر نباشند در جمع، نبودشان حسابی حس میشود سرشار از انرژی و پر از عشق و صدا.
دوستان جوان و نوجوان کم کم از راه میرسند و تعدادی از دوستان شاعر و استادان سخن نیز. دیگر دوستان شاعر و نویسنده را هم افتخار دارم ببینم الهام دهقانی، سحر قائمی، استاد متین راد، جناب رمضانی و ...
فضا عطر کتاب میدهد دور تا دور قفسههای کتاب چیده شده، میز و صندلیها و تابلویی مخصوص برای حضرت سعدی، تصویری از او و نام مجموعه آثارش. سعدی خوانی را عاطفه جان، مجری نشست شروع میکند و من هم با لهجهی فارسی دری غزلی میخوانم، بعضی از دوستان از گلستانش میخوانند که خود حضرت سعدی به زیبایی و با اعتماد به نفس عالی گفته:
به چه کارآیدت ز گل طبقی
از گلستان من ببر ورقی
بحث به دور میافتد، همه از سعدی میگویند استادان سخن متین راد، رمضانی، الهام دهقان و دوستان نوجوان و جوان. همه وارد بحث میشوند و عاطفه رنگامیز همه را به میدان میآورد، طوری نیست که یک نفر بنشیند و زمان طولانی سخنرانی کند و بقیه فاژه بکشند، نوجوانان علاقمند به سعدی صحبت میكنند و از اینکه چگونه و چه چیزی در گلستان و بوستان سعدی جذبشان کرده، از ریزبینیهای سعدی، پرداخت به موضوعاتی که همیشه در جامعه انسانی بوده و خواهد بود، از روانی کلام سعدی که معیار سخن زبان فارسی است و قدرتکلام و خیالانگیزیهایش...
نوجوانی که نامش محمدجواد دولت آبادی است و کلاس پنجم، مثل بلبل، شعر سعدی از حفظ دارد و برایمان میخواند: به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست...
و جایزه میگیرد از خانم قائمی عزیز.
چه جمع خوبی، لذت بخش است این نشست و این پرداخت به شعر و به بزرگان شعر پارسی، ناخودآگاه یاد مدارس و روش آموزشی ادبیات در مدارس میافتم، حفظ کردن خشک زندگینامه شاعران و تاریخ ادبیات، رویکرد دستور زبانی دست و پاگیر و نهاد و گزاره و مسند و مسندالیه و پرداخت کنکوری و همان چرخهای که میدانید و میدانیم.
ای کاش چنین نشستهایی تکثیر شود و تکثیرش کنیم. پایان بخش نشست، بخشهای از ترجیعبند دلانگیز سعدی است که میخوانم و از سعدیخوانی سیر نمیشویم، اما وقت رو به پایان است و حالا نوبت چای و دمنوش و تربوز است و عکسهای یادگاری...
راستی دوستان یک انجمن ادبی هم دارند به نام انجمن ادبی بینام، که حالا من هم عضوشان شدهام که
آرام نیست در همه عالم به اتفاق
ورهست در مجاورت یار محرم است
#عاطفه_رنگامیز_طوسی#کانون#سعدی@zaynabbayat