خواب من در تو تعبیر می شود.. هزار و چهارصد سال است که لالایی های مادرم بر ناز بالشت قطره قطره می چکند
تو که نیستی من هم که نیستم
همه این ترانه ها را ما در جمهوری متروک می سراییم.. ما شاعران ترا کشته ایم
ما واژگان رسوای این قرن که زمین را از حماقتمان سرمست کردیم.. ببین چگونه حق انتخابم را بی خیال می نوشم
سلیقه مردمت را دوست داری؟
حافظه های نقاشی شده .. شبیخون های زشت و زشت ترین را چطور.. آه نازنینم تو که آغوشت دموکرات ترین کشور جهان بود
می خواهم به تو رای بدهم ...؛ فقط به تو!
#میترا_جشنی پ.ن. این شعر را یکسال پس از جانباختن
#ندا_آقاسلطان و ترک ایران برای او سرودم.
@MitraJashni