🟥 بیانیهٔ جمعی از دانشجویان دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی خطاب به اساتید دانشکده و اعضای جامعهٔ روانرشتهها
به نام خدای بیقدرتان
«پرپر کردن یک گل، ستم به همهٔ طبیعت است.»
– گوته
در روزگاری به سر میبریم که غالب نهادهای اجتماعی دچار ابتذال معنا شدهاند؛ از نهاد قانون و امنیت تا نهاد علم، تمام همّ و غمشان این است که صدای مردم و به خصوص دانشجویان این مرز و بوم را خفه کرده و همدست حاکمیت سرکوبگر در جنایاتش باشند.
اینک، در اتفاقی مؤخر،
#ملیکا_قراگوزلو، دانشجوی روزنامهنگاری دانشگاه علامه طباطبائی، به بیمارستان روانپزشکی امینآباد منتقل شده و در طی تماسی تلفنی، از ضرب و جرح خود توسط کارکنان بیمارستان و نیز اعتصاب غذا خبر داده است. به گفتهٔ وکیل او، تاکنون دستِکم هفت متخصص روانشناسی و روانپزشکی، در طول زمان دادگاه، بر امکانناپذیری تحمل کیفر توسط وی گواهی و هشدار داده بودند. از اینرو نگهداری او در زندان و نیز در بیمارستان مصداق نقض حقوق شهروندی و شکنجه است.
جامعهٔ روانشناسی تا کجا در برابر این ظلم آشکار سکوت میکند و با پافشاری بر این خاموشی، همدست ظالمان میشود؟ در شرایطی که برای ملیکا و ملیکاها احکام سنگین صادر و سلامت جسم و نیز روان آنان توسط غاصبان به گروگان گرفته میشود، صحبت از اخلاقیات و نوعدوستی در کلاسهای درس شوخیای بیش نیست! اساتید این حوزه و جامعهٔ روانرشتهها بدانند که اگر همچنان انتخابشان سکوت باشد، باید پاسخگوی وجدان خود، مردم و خونهای به ناحق ریخته شده باشند.
ما، جمعی از دانشجویان دانشکدهٔ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی، ضمن محکوم کردن همدستی نهاد روانشناسی با سرکوب، اعلام میکنیم که از سکوت شما استادان، روانشناسان و مشاوران بیزاریم و تا احقاق مطالبات بر حق مردم، کنار آنها خواهیم ایستاد.
#بیانیه #دانشگاه_علامه#سرکوب_فراگیر @senfi_uni_iran#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_حکومت_کودک_کش