#مخاطبان_کانال 🔴چند نکته درباره پویش! تقدیر از رییسی
۱) تملق و چاپلوسی نیازی به "پویش" و جنبش ندارد، زیرا بافتههایی از قُماشِ سفارشات و فرمایشات است. اما در وجهی ایدئولوژیک، کلمات برای آنکه سزاواریِ کاربردشان را از دست دهند، زبان بایستی به کام سیاست بگردد و از ریخت بیفتد.
۲) نیشخندِ یک سنّتِ دیرسالِ مدح که همواره به پیوندش با قدرت پشتگرم بوده، از نو نمایان شده است. سنّتی بر پایهی الگوی شبان-رمگی که سربهزیرافکندگانش درکی از "حق" ندارند و تنها چشمِ امید به الطافِ ولینعمت دوختهاند.
۳) پذیرفتنی نیست که شاکرانِ درگاه، هیچ از اخراج و تعلیق و زندانی شدنِ معلمانِ آزاده نشنیده باشند، از اینرو، مکانیسمی باید فعال شده باشد که دستاندرکارِ نوعی فراموشیِ آگاهانه است. آیا درست به همین دلیل مَبلغِ "فوقالعاده رتبهبندی" سرِ هر برج، ناخودآگاه به یادآوریِ مضاعفی نخواهد انجامید خراشنده؟
۴) سپاسگزاریِ وارونه! کسانی برای اجرای رتبهبندی به دستِ ناکسانی اخراج و تعلیق و زندانی شدهاند: "ببین تفاوتِ ره از کجاست تا به کجا"، بنگرید قدردانِ کدام شدهاید؟ چگونه سر بر خواهید کرد روزی که "نوبت ز ناکسانِ شما نیز بگذرد".
۵) پوشیده نیست که تقلیلِ خواستههای فرهنگیان به رتبهبندی با زمینبوسی پیشپای مراجع قدرت، همزمان به معنای قدردانی بابتِ به محاقرفتنِ خواستههای دیگر است: تشکر از آموزش پولی و ایدئولوژیک و سپاسگزاری بابتِ تبعیض در مناطق محروم و بازماندنِ کودکان بسیاری از تحصیل.
#عادی_سازی_خیابان#خیابان_از_آن_ماست#ما_خاموش_شدنی_نیستیم🔹🔹🔹شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra