به یاد زنده یاد
#محمد_حسینیبرای زنده بودن یک انسان به شرف او نگاه کنید نه به نبضش او که تنهاترین بود، او که حتی کسی را نداشت که پیکر به دارآویخته‌اش را تحویل بگیرد.
او متولد دوم اسفند ۱۳۶۱ در کرج بود. پدرش حسن و مادرش صغری، اهل تنکابن بودند و سال‌ها پیش فوت کرده‌اند. در کمال شهر کرج در یک خانه استیجاری، تنها زندگی می‌کرد.
یک روز پس از مراسم چهلم حدیث نجفی و کشته شدن یک بسیجی با خشونت در خانه‌اش بازداشت کردند.
او در شرکت «جوجه‌کشی» مرغک قزوین، کارگر بود؛ کارگری با درآمد ماهانه حدوداً شش میلیون تومان.
محمد حسینی در چند رشته رزمی، از جمله کونگ‌فو و ووشو، حکم قهرمانی داشت.
علی شریف‌زاده، وکیل انتخابی او، بعد از اعدام ضرب‌الاجل موکلش در زندان کرج نوشت: «روایت موکلم همه اشک بود از شکنجه، ضرب وشتم با چشم و دست و پای بسته تا لگد به سر و بیهوشی، از میله آهنی به کف پا و شوکر در قسمت‌های مختلف بدن، مردی که اقرارهایش تحت شکنجه بوده و هیچ وجاهت قانونی ندارد.»
سیدمحمد حسینی را روز ۱۷ دی‌ماه در حالی که خودش هم خبرنداشت، اعدام کردند/دادبان
#سیدمحمد_حسبنی #محمد_مهدی_کرمی#علیه_فراموشی #قیام_ژینا @zan_j
