زن و جامعه (زن کارگر)

تاریخ
۲۸ فوریه ۲۰۲۲، اتحادیه کارگران استارباکس تشکیل شد. هدف باریستاها افزایش دستمزد، بازگرداندن پاداش‌ها، کاهش ساعات شیفت‌های ۱۲ ساعته و به دست گرفتن کنترل محل کار خود است.
جنبش اتحادیه‌های کارگران استارباکس به خصوص زمانی شروع شد که کارفرما نتوانسته بود در دوران کرونا با برقراری پروتکل‌ها بهداشتی مناسب از سلامت آنها حفاظت کند، که این امر به خشم آنها افزود.

این سومین شعبه استارباکس بود که کارگران آن در دو ماه منتهی به مارس، با وجود تمام ممانعت‌ها و مخالفت‌های وکلای کمپانی استارباکس توانسته بودند اتحادیه خود را به ثبت رسمی برسانند. حتی بسیاری از کارگران در گذشته به دلیل تلاش برای تشکیل چنین اتحادیه ای اخراج شدند.

بر اساس نظر سنجی گالوپ ۷۷ درصد جوانان ۱۸ تا ۳۴ ساله آمریکایی طرفدار تشکیل اتحادیه‌های کارگری هستند که چنین محبوبیتی از پیش از دوران جنگ سرد بی‌سابقه بوده است. برای مطالعه بیشتر در مورد جنبش بین‌الملی تشکیل اتحادیه‌ها در استارباکس می‌توانید به صفحه توییتر آنها در لینک زیر رجوع کنید.

twitter.com/SBWorkersUnited
@TarTaKar
@zan_j

#ستم_طبفاتی
#مبارزه_طبقاتی
#تشکل_اتحاد_رهایی

به همین ساده کی
به همین زیبایی
آماده‌ی جنگ میشه،دختران آمده اند تا برای پیروزی خیز بردارند❗️🍃
#مهسا_امینی
#ژینا_قیام
#نان_کار_آزادی
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j

گزاره‌ی منطقی امروز، تشکل‌یابی

🖍نویسنده: علی نوری


پیشبرد ناسیونالیزم اسلامی از یک سو و یکسره عملیاتی کردن دستورالعمل‌های صندوق بین‌المللی پول در بیش از سه دهه گذشته از سوی دیگر، ما را با ملغمه‌ای از جمهوری اسلامی روبه رو کرده است که هر بار بنا بر ضرورت، وجوهی از آن فرصت بیشتری برای ظهور و بروز می یابند. در همان لحظه‌ای که به افسارگسیخته‌ترین شکل ممکن، نئولیبرالیزم را پیش می‌برند؛ با تمسک بر ناسیونالیزم اسلامی مرکزگرا، در حال بازتولید ستم ملی و دیگری‌سازی حول محور اسلام سیاسی‌اند.
در تقابل با این وضعیت، کلاهمان را سفت چسبیده ایم تا دست‌کم با خوانشی دیالکتیکی از تاریخ و در نظر داشتن گزاره ی حیاتی "مداومت سرمایه‌داری برای تغییر فرماسیون خود"، نه همدست عرضه‌کنندگان ایماژهای از بنیان فاسد شویم و نه آنکه مصرف کننده آنها باشیم.
به همین اعتبار، ما با جبهه‌ای متکثر و نیرویی تلویحا نامتعین مواجهیم:
در یک سمت دوستانی را می‌یابیم که با تقلیل واقعیات و ساده‌سازی صورت‌بندی، نتیجه‌ای به بار نخواهند آورد مگر بازتولید وضع موجود و اساسا آلترناتیوهای برآمده از دل تحلیل‌هایشان نیز یا تماما ارتجاعی و یا در بهترین حالت، ناکارآمدند. آنان به درستی خطر راست فاشیست را درک می‌کنند اما آشِ امپریال‌ستیزی‌شان به قدری شور می‌شود که ناگهان به آغوش ارتجاعی‌ترین نیروهای منطقه غش می‌کنند. بیرق ضدیت با امپریالیسم را تا جایی بالا می‌برند که فی‌المثل استمرار استبداد اسد در سوریه و نقش‌آفرینی طالبان در افغانستان را با هر میزان و کیفیتی از فاشیسم مسلط، به بهانه عاری از واقعیت حضور در جبهه مقابل سرمایه‌داری، توجیه و تئوریزه می‌کنند.
در سمتی دیگر با فرومایگانی هم دوران شده‌ایم که ابتذال را معنایی دیگر بخشیده‌اند: برای جنگ و تحریم کف می‌زنند؛ نهی از مطالعه می‌کنند؛ پرونده می‌سازند و نگران مصرف خیابان‌اند. پروژه اقتصادی‌شان در امتداد سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول و بتنی کردن طبقه سرمایه‌داران و رویکرد سیاسی‌شان مبتنی بر منطق حذف و صد البته پیگیری منافع همان طبقه‌ی همیشه برخوردار در لوای پروژه مدرن‌سازی و توسعه برای همگان است.
مساله زنان را در دامان ضدزن‌ترین دولت‌ها، به پشتوانه پایگاه‌های طبقه متوسطی خود سالهاست که به گروگان گرفته‌اند و در قبال آن، ابتذال تام و تمامش را خواستارند؛ از راویان و مخاطبان تماما عاملیت‌زدایی می‌کنند و جامعه مورد نظر خود را به انقیادی خودخواسته کشانده و بر مسند قضاوت می‌نشانند.
آنان گفتمان ستم علیه زنان را به طبقاتی‌ترین فرم ممکن، پیش می‌برند و "زن" مورد پسندشان، مطابق انتظار، محدود به زن مرکز نشین طبقه متوسط شهری است. آنان قادرند امکانی رهایی بخش را تا نازل‌ترین سطح فرو بکاهند و بدل به رقابت هویت‌طلبی و عرصه تسویه حساب‌های شخصی-سیاسی کنند.
در زمانه‌ی موقتی‌سازی همه چیز، در این ماراتن عرضه‌ي بهترین نمایش و بیشترین سود، در عصر روی‌گردانی از دیگری و در این نمایش شورانگیز ابتذال، در هم شکستن این نظم، نیازمند اتخاذ رویکردی است که تعمیق بینش یکایک ما را می‌طلبد. نیک می‌دانیم که امروز در میدان مبارزه، برای زورآزمایی با واپسگرایان هزار رنگ، برای زدودن این شئ‌وارگی و از خود بیگانگی روز افزون و برای پایان دادن به هر شکل از بهره کشی، یگانه گزاره راهگشا و منطقی پیش رویمان، تلاش برای همبستگی نیروهای مترقی موجود، همصدایی توده‌ی بی‌شکل با آن و پیگیری بر انداختن تامّ ساز و کارهای سرمایه‌دارانه در معنای عام کلام است. همبستگی که به شکلی دموکراتیک و با هم پوشانی امر اخلاقی-سیاسی حول محور ‌"تشکل یابی"، صورت‌بندی شده و سازمان می‌یابد. همچنان پتانسیل نئولیبرالیزم در طول تاریخ خود مبتنی بر سیطره هر چه بیشتر بر همه کس و همه چیز ، و سرکوب همه جانبه‌ی اخلال‌گران این قاعده ستمگری بوده است؛ لاجرم بدیهی‌ترین واکنش اکثریت تحت ستم در این راستا نیز، مقاومت است. مقاومتی که در تقابل با این نظم مستقر، برای احیای مجدد انسان و بازگشت تمام قدرت به دستان همه مردم، کاملا ارگانیک شکل می‌گیرد، عمل می‌کند و متوقف نخواهد شد.
برداشت از : سرخط
#نان_کار_آزادی
#تشکل_اتحاد_رهایی

https://t.me/zan_j/27688

نه_به_گشت_حجاب_عفاف

کسانی که بر ناتوانی زنان در عرصه هایی به جز خانواده تاکید می کنند ، هدف اصلی‌شان این است که فرو دست بودن آنها را در زندگی و خانواده تداوم بخشند. زیرا عموم مردان هنوز برایشان دشوار است که بپذیرند با فردی برابر خود زندگی می کنند.
جان استوارد میل

#نان_کار_آزادی_
#پوشش_اختیاری
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j

#گرامی_باد_۸_مارس_روز_جهانی_زن

کسانی که بر ناتوانی زنان در عرصه هایی به جز خانواده تاکید می کنند ، هدف اصلی‌شان این است که فرو دست بودن آنها را در زندگی و خانواده تداوم بخشند. زیرا عموم مردان هنوز برایشان دشوار است که بپذیرند با فردی برابر خود زندگی می کنند.
جان استوارد میل
#همبستگی_زنان_علیه_تبعیض_خشونت
#نان_کار_آزادی_
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j

همه گیری کرونا برای زنان فقر و نا امنی بیشتری به همراه آورد .سرکوب اعتراضات ،بازداشت فعالین ،افزایش خشونت خانگی و دولتی ،زن کشی و بیکار سازی زنان در سال گذشته زندگی زنان فرودست جامعه را بحرانی تر کرد.
پیشروی جنبش زنان برای دستیابی به مطالبات جنسیتی و طبقاتی در اتحاد با دیگر جنبش های اجتماعی برای عبور از نظام حاکم ،حول شعار نان کار آزادی میسر است.

⚡️پژوهش ها نشان می دهد که زنان به مراتب بیشتر از مردان تحت تاثیر پیامدهای بحران اقتصادی ناشی از همه گیری قرار کرونا گرفته اند.
به گزارش سازمان بین المللی کار ۴۱ درصد از زنان در بخش هایی از اقتصاد فعالیت می کنند که همه گیری بیماری «کووید ۱۹» بیشترین تاثیر را بر آنها گذاشته است. بنا به اعلام این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد بحران اقتصادی برای زنان رنگین پوست بیشتر از دیگر زنان مشکل آفرین بوده است.
#زنده_باد_همبستگی_جهانی
#نان_کار_آزادی
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j

همه گیری کرونا برای زنان فقر و نا امنی بیشتری به همراه آورد .سرکوب اعتراضات ،بازداشت فعالین ،افزایش خشونت خانگی و دولتی ،زن کشی و بیکار سازی زنان در سال گذشته زندگی زنان فرودست جامعه را بحرانی تر کرد.
پیشروی جنبش زنان برای دستیابی به مطالبات جنسیتی و طبقاتی در اتحاد با دیگر جنبش های اجتماعی برای عبور از نظام حاکم ،حول شعار نان کار آزادی میسر است.

⚡️پژوهش ها نشان می دهد که زنان به مراتب بیشتر از مردان تحت تاثیر پیامدهای بحران اقتصادی ناشی از همه گیری قرار کرونا گرفته اند.
به گزارش سازمان بین المللی کار ۴۱ درصد از زنان در بخش هایی از اقتصاد فعالیت می کنند که همه گیری بیماری «کووید ۱۹» بیشترین تاثیر را بر آنها گذاشته است. بنا به اعلام این نهاد وابسته به سازمان ملل متحد بحران اقتصادی برای زنان رنگین پوست بیشتر از دیگر زنان مشکل آفرین بوده است.
#زنده_باد_همبستگی_جهانی
#نان_کار_آزادی
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j

#گرامی_باد_۸_مارس_روز_جهانی_زن

کسانی که بر ناتوانی زنان در عرصه هایی به جز خانواده تاکید می کنند ، هدف اصلی‌شان این است که فرو دست بودن آنها را در زندگی و خانواده تداوم بخشند. زیرا عموم مردان هنوز برایشان دشوار است که بپذیرند با فردی برابر خود زندگی می کنند.
جان استوارد میل
#همبستگی_زنان_علیه_تبعیض_خشونت
#نان_کار_آزادی_
#تشکل_اتحاد_رهایی
@zan_j