زن و جامعه (زن کارگر)

زنان،مادران برای سرپناه
مقاومت جنبش زنان بی‌خانمان
طی دهه‌های اخیر، در همه جای جهان دست‌اندازی سرمایه‌داری به حیات بشر و طبیعت شکل‌هایی تهاجمی‌تر به خود گرفته است. یک نمود بارز این وضعیت، هجوم سرمایه‌های سرگردان به فضای شهری برای تسخیر و کالایی‌سازی داشته‌های عمومی‌ست. سیاست‌های نولیبرالی از یک‌سو بسترها و تمهیدات قانونی برای گسترش امکانات سودجویی در حوزه‌ی مسکن و شهرسازی را فراهم ساختند؛ و از سوی دیگر، با محدودسازی سپهر سیاست و فضاهای جمعی، امکان مقاومت مردمی در برابر این تهاجمات را تضعیف کردند. در این جهت‌گیری تهاجمی نولیبرال، حوزه‌ی مسکن و فضاهای شهری، درست به‌دلیل نیاز همگانی به آنها، به محمل‌های جدیدی برای سوداندوزی و انباشت سرمایه بدل شدند. ماحصل این روند، بحرانی‌شدن مساله‌ی مسکن و سرپناه در بسیاری از شهرهای جهان بوده است. از آنجا که افزایش شدید هزینه‌ی اجاره‌بها، سهم بالایی از دستمزد مزدبگیران را می‌بلعد، نه‌فقط کیفیت زندگی را برای اکثریت فرودست شهرها تنزل داده است، بلکه بسیاری از آنها را با تهدید دایم جابجایی اجباری به مناطق شهری ارزان‌تر، یا اسکان در حواشی شهرها و حتی خطر بی‌خانمانی روبرو‌کرده است. از سوی دیگر، رشد بیکاری و بی‌ثبات‌شدن مشاغل و افزایش تورم، پیامدهای معضل مسکن را تشدید کرده و‌ به افزایش مشهود سکونت در حاشیه‌ی شهرها و پدیده‌ی بی‌خانمانی منجر شده است. (در اینجا مجالی - و شاید نیازی- برای بازگویی شواهد فراوان آن در ایران امروز نیست).
سیاست اعیان‌سازی محلات شهری با حمایت فعال دولت‌ها، نقش بارزی در سلب مالکیت فرودستان بر شهر و قطع دسترسی آنان به فضاهای عمومی و امکانات شهری دارد. سرمایه‌داران با خرید انبوه مسکن در منطقه‌ای معین و سپس نوسازی یا تغییر کاربری آنها، هزینه‌ی اجاره‌بها و سایر هزینه‌های زیست در آن منطقه را چنان بالا می‌برند که برای مستاجران راهی جز جابجایی اجباری از آن منطقه باقی نمی‌ماند، وگرنه با حکم تخلیه و نیروی قهر پلیس روبرو می‌شوند.
ویدئوی حاضر ضمن اشاره به گوشه‌ای از این پیش‌زمینه‌ی فراگیر، یکی از تجارب مقاومت جمعی در برابر آن را روایت می‌کند. اینکه چگونه آگاهی از «حق به شهر» و باور به ضرورت همبستگی ستمدیدگان می‌تواند امکانات جدیدی برای مقاومت در برابر تهاجمات بی‌امان سرمایه بگشاید. این گام‌ها و پیروزی‌های کوچک گرچه هنوز  توان به‌چالش‌کشیدن سیطره‌ی عام سرمایه را ندارند، اما این نکته را برجسته و اثبات می‌کنند که ستمدیدگان تنها می‌توانند به نیروی جمعی خود تکیه کنند؛ و اینکه  پیش از هر چیز باید در پروسه‌ی کنش جمعی، نیروی عظیم خود را سازماندهی کنند.                                                                                                               از سوژه                                                                             #بی_خانمانی #حاشیه_نشینی
#مسکن
#شورش_گرسنگان
#گرانی_مسکن
@zan_j