خواهرم! مواظب باش؛ همنشین انسان را جذب میکند، همنشینان بد، انسان های پاک زیادی را نابود کرده اند و چه بسا دختران با عفتی را به تباهی کشانده اند و مسیر گمراهی و فساد را برای دختر بی گناه نیک جلوه داده اند به طوری که از گناه خوشش آمده است.  🔸خواهرم، همنشین خوب بهتر از تنهایی است و تنهایی بهتر از همنشین بد. پیامبر صلی الله علیه وسلم تاثیر همنشینان بد را بیان کرده و فرموده است:«إِنَّما مثَلُ الجلِیس الصَّالِـحِ وَجَلِیسِ السُّوءِ. کَحَامِلِ المِسْکِ، وَنَافِخِ الْکِیرِ، فَحامِلُ المِسْکِ، إِمَّا أَنْ یُحْذِیَکَ، وَإِمَّا أَنْ تَبْتَاعَ مِنْهُ وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ مِنْهُ ریحاً طیِّبةً. ونَافخُ الکیرِ إِمَّا أَن یحْرِقَ ثیابَکَ وإمَّا أنْ تجِدَ مِنْهُ ریحاً مُنْتِنَةً»[متفق علیه]. یعنی:«مثال همنشین صالح و همنشین بد، مانند دارنده‌ی مشک و دمنده‌ی کوره‌ی آهنگر است؛ دارنده‌ی مشک، یا از آن به تو می‌بخشد، یا آن را از او می‌خری، یا از او بوی خوشی را استشمام می‌کنی؛ اما دمنده‌ی کوره، یا لباست را می‌سوازند، یا از او بوی ناخوشی استشمام می‌کنی». عمر بن الخطاب رضي الله عنه فرموده اند:«من يَصحب صاحب سوء لا يَسلم» [الزهد لابن أبي عصام ٥٣/١ ]. یعنی:«کسیکه با دوست نا صالح همراه شود سالم نمیماند». خواهرم، دقت کن با چه کسی همنشینی و در مورد آنان فکر کن، طوریکه گفته شده است:«الناس شتی إذا ما أنت ذقتهم لا يستوون كما لا يستوی الشجر، هذا له ثمر حلو هذا مذاقته وذاك ليس له طعم ولا ثمر». (مردم باهم متفاوت اند وقتی آنان را بیازمایی (می بینی) که با هم یکی نیستند؛ همچنانکه درختان با هم برابر نیستند، این یکی میوه ای شیرین دارد و آن یکی هیچ طعم و میوه ای ندارد». پس اگر همنشینانت، انسان های نیک و صالحی هستند پس مبارک باد تو را چنین دوستانی. اگر دوستانت منحرف و گمراه اند، یادت باشد که به زودی پشیمان می شوی!. پیامبر صلی الله علیه وسلم تاثیر همنشینان بد را بیان کرده و فرموده است:«إِنَّما مثَلُ الجلِیس الصَّالِـحِ وَجَلِیسِ السُّوءِ. کَحَامِلِ المِسْکِ، وَنَافِخِ الْکِیرِ، فَحامِلُ المِسْکِ، إِمَّا أَنْ یُحْذِیَکَ، وَإِمَّا أَنْ تَبْتَاعَ مِنْهُ وَإِمَّا أَنْ تَجِدَ مِنْهُ ریحاً طیِّبةً. ونَافخُ الکیرِ إِمَّا أَن یحْرِقَ ثیابَکَ وإمَّا أنْ تجِدَ مِنْهُ ریحاً مُنْتِنَةً»[متفق علیه]. یعنی:«مثال همنشین صالح و همنشین بد، مانند دارنده‌ی مشک و دمنده‌ی کوره‌ی آهنگر است؛ دارنده‌ی مشک، یا از آن به تو می‌بخشد، یا آن را از او می‌خری، یا از او بوی خوشی را استشمام می‌کنی؛ اما دمنده‌ی کوره، یا لباست را می‌سوازند، یا از او بوی ناخوشی استشمام می‌کنی».احکام شرعی