جنگ، جهاد و جامعه جنگ تخریب است.مرگ،آوارگی , فقر تنها بخشی از عوارض جنگ است.جنگ اما در عین حال می‌تواند حیات بخش هم باشد. وقتی در وضعیتی قرار بگیریم که موجودیت، ما تهدید شود و تنها راه دفع این خطر به دوش کشیدن تفنگ باشد، جنگ مشروع می‌شود و به اخلاقی‌ترین کنش انسانی بدل می‌شود. رویارویی با غرب و در شکل نظامی با نماینده آن اسرائیل، به این دلیل که با حفظ، بقا و تداوم ما گره خورده،اخلاقی و مشروع است.این مسئله به تازگی وجه دیگری نیز یافته است.حمله‌های اسرائیل به ایرانیان و منافع آن‌ها و عدم پاسخ مشخص و نمایان ایران به آن، داشت شکاف‌های قبلی جامعه ایران را تشدید و کسل‌های جدیدی ایجاد می‌کرد.«وعده صادقِ دو» این ظرفیت خود را خیلی سریع فعال کرد.آن هم در خیابان. خوش‌خیالی است اگر فکر کنیم اکنون ما یک کل منسجم در مقابل خصم‌ هستیم.اما هر چه از دیشب نگاه می کنم آن طعنه‌ها، خنده‌ها و فحش‌های هیستریک به شدت کم شده و عملا جایی در میان ما ندارند. جنگ و جهاد چنین خاصیت و ظرفیتی برای جامعه دارد. جنگ شر است اما گاهی اخلاقی،مشروع و مطلوب می‌شود. https://t.center/zakavat