خطاب به ریاست دانشگاه، اساتید و دانشجویان دانشگاه شریف
حق دسترسی به آموزش با کیفیت، از حقوق اولیه هر انسانی در دنیای مدرن است. انسان برای رشد نیاز به استقلال دارد و این استقلال از آموزش نشات می‌گیرد. همچنین یک کشور هم برای شکوفایی به افراد آموزش‌یافته نیاز دارد. پس با گرفتن این حق از یک نفر هم به استقلال وی و هم شکوفایی او آسیب زده‌ایم. این کار به خودی خود به علت آسیب به زندگی یک فرد و گرفتن حق وی از او عملی نابخشودنی و نادرست می‌باشد. علاوه‌براین با عدم پرورش یافتن جوانان یک کشور، به آینده آن کشور نیز آسیب خواهیم زد.
سالیان سال است که این حداقلی‌ترین حق انسانی به شکل برابر و عادلانه‌ای در این کشور در اختیار شهروندان آن نبوده است و نمی‌توان گفت که در این کشور چیزی به نام عدالت آموزشی وجود داشته است. اما در حال حاضر با مسئله‌‌ای رعب‌آور روبه‌رو هستیم که روزبه‌روز در حال گسترده شدن است. حمله شیمیایی به مدارس و دانشگاههای کشور به ویژه مدارس دخترانه و مجازات چند صد کودک به جرم درس خواندن و به جرم دختر بودن عملی غیرانسانی می‌باشد که باعث می‌شود سکوت، انکار و انفعال در مقابل چنین جنایتی به خودی‌خود نابخشودنی باشد.
ما به عنوان اعضای دانشگاهی که خود را بهترین دانشگاه کشور معرفی می‌کند، به عنوان بخشی از جامعه علمی این کشور و در نهایت به عنوان یک انسان این وظیفه را بر عهده خود داریم که نسبت به این جنایت واکنش نشان دهیم و سکوت نکنیم. چراکه با سکوت در برابر چنین اتفاقی، عرصه را برای انجام چنین جنایتی باز گذاشته‌ایم. پس می‌توان گفت سکوت در چنین شرایطی شراکت در جرم است.
از تمامی اعضای هیئت علمی این دانشگاه و هیئت ریاست آن درخواست داریم که باتوجه‌به موقعیت خود در نظام آموزشی از تمام توان خود برای پیگیری این موضوع توسط مسئولین آموزش و پرورش و وزارت علوم استفاده کنند تا هرچه سریع‌تر این جنایت متوقف شود و ما بتوانیم بار دیگر حداقل برای لحظاتی کوتاه با سربلندی خود را انسان بدانیم. همچنین از دانشجویان عزیز این دانشگاه می‌خواهیم که این دادخواهی به‌حق را وظیفه خود بدانند و با اهتمام ورزیدن به آن نگذارند که ریشه انسانیت ما خشک شود.
کانون یاریگران شریف
۱۳ اسفند ۱۴۰۱
@Yarigaran_Sharif
