روشنفکران در این گیرودار دو دسته اند: قسمت اعظم آنها که با چرخ دستگاه حاکم می گردند و به گردش چنین نظمی کمک فکری می دهند و توجیه علمی اش میکنند. و دسته قلیلی از ایشان که برای یافتن مفری از این بن بست استعماری، در جستجوی راه حلی هستند. دسته کثیر اول را که هر یک شاغل یکی از مشاغل روشنفکری هستند - اما به نفع گردش چرخ این حکومتها - مشمول حداقل روشنفکری می دانم. و دسته دوم را مشمول حداکثری آن. امید نویسنده این دفتر آنکه روشنفکران ایرانی از قناعت به حداقل روشنفکری دست بشویند و روز به روز بیشتر به حداکثر آن بگرایند.