تناسخ

یه چینیه پیام داد بیا دوست بشیم و بعد پرسید اهل کجایی؟ از وقتی فهمید ایرانیم دیگه پیام نمیده.

الان شادم

از دیشب مودم خیلی پایین بود و اینطوری بود که حتی باز نشدن در شیشه مربا هم باعث میشد گریه کنم، الان پیامک اومد یه چیزی که خیلی دنبالش بودم حل شده.

اکسپلور اینستا حالم رو بهم میزنه، آهنگا تکرارین، آدما خسته کننده‌ان، درس‌ها مبهمن، رو یه وزن ثابت گیر کردم و پایین نمیام، گربه‌ها نمیان نازشون کنم.

اگه این رو تجربه می‌کنید حتما مدیتیشن انجام بدید. تو یوتیوب سرچ کنید مدیتیشن با نیلوفر شیخی و کلی ویدیوی مفید براتون میاره.

یه وقتایی به خودم میام می‌بینم استرس دارم و ذهنم آروم نیست ولی دقیق یادم نمیاد به خاطر چی. یعنی اون اتفاقه رو فراموش کردم ولی احساس استرسش باهامه.

وقتی داری سعی میکنی برای لپ‌تاپ فیلترشکن مناسب پیدا کنی قشنگ متوجه میشی چقدر تو ایران به حقوق انسانیت تجاوز میشه.

من نمیگم همه‌ی آدما باید مثل من فکر کنن و حق ندارن که افکار خودشون رو داشته باشن، فقط به نظرم حق دارم امتحاب کنم کی تو حلقه‌ی امن اطرافم باشه. من بابت اعتقادات تو احساس امنیت و راحتی نمی‌کنم، پس منطقیه که بذارمت کنار.

خیلی دلم می‌خواد بتونم آدما‌ها رو از افکارشون جدا کنم و فارغ از اینکه چه اعتقادی دارن باهاشون در ارتباط باشم ولی واقعا مدل من نیست. انقدر تروما و مشکل بابت اعتقاداتشون و هم‌فکراشون برام ایجاد شده که یه مرز میکشم بین خودم و اون طرف و دیگه هرگز مثل سابق برام نمیشه.

یکی رو تو اینستا فالو داشتم که خیلی ازش خوشم میومد و مطالب جالبی می‌گفت، الان فهمیدم ارادت خاصی به شیعیان داره و همینجوری خشکم زد.

یه چیزی که همیشه بهش فکر می‌کنم و برای بقیه عجیبه اینه که دوست دارم اگه زندگی بعدی باشه، مامانِ مامانم باشم. بهش هر چیزی که می‌خواد رو بدم و همیشه حمایتش کنم تا دنبال رویاهاش بره و هر چیزی که می‌خواد رو تجربه کنه.

ولی شما نکنید زشته.🫵

ارتباط گرفتن رو یاد بگیرم و صبور باشم؟ نه ممنون حوصله‌ام سر میره و آدما رو گوست می‌کنم.

تحلیل کنید خوابم رو😞

خواب دیدم هر کی تو خوابمه یه جوری باهام بده و می‌خواد بهم آسیب بزنه، با افراد رندوم وارد دعوا میشدم و کسایی که دوستشون دارم از اون حمایت می‌کنن.
یه بنده خدایی هم آخرش اومد از پشت بغلم کنه و بهم دلداری بده که ترسیدم و ناخن‌هام رو فرو کردم تو دستش و بیچاره فرار کرد.