رفتی و گمان کردی که بازنده منم؟ نه عزیزِجانم رفتنت شد حسِ صدایم به وقت خواندن آواز، شد کلماتِ تیکه نوشته هایم، تو رفتی و درد داشت قبول اما من تا آن لحظه که دیگر نه صدایی برای خواندن باشد و نه قلبی برای نوشتن شکرگزار وجودت خواهم ماند؛