What is your desire?

من هر صبح که از خواب بیدار میشم:
امروز قرار نیست هیچ فکر منفی درمورد زندگی داشته باشم.🌷🐇🪷🎀

من ساعت دو بعدازظهر همون روز:
اوکی؛ دیگه کافیه. از زنده بودن خسته هستم... لطفا بمیرم.🐦‍⬛️🪦

گریه؟
#wolfstar

u know, i LOVE british structures.

یک‌جوری نوستالژیا crave می‌کنم که انگار هفتاد سالمه.

Is it over now?

داشتم کیف پول و رسیدهای خریدی که همین‌‌جوری توی کیف پولم گذاشته بودم که بعدا بندازمشون دور رو مرتب می‌کردم و با هر رسیدی که برای هرکدوم از کافه‌ها یا خریدهای رندوم مربوط به خوابگاه بود یک‌دور گریه کردم.

RIP Sigmund Freud you would've loved this question.

مگر در صورتی که اون شخص دوم وجودیتی مستقل از خواب من (که ضمیر ناخودآگاهم برام برنامه‌ریزی کرده) داشته باشه.

حالا سوال من این‌جاست که اگر محتوای این خواب و مکالمه‌ی من و اون شخص داره توی محیط مغز من شکل می‌گیره و ضمیرناخودآگاهم اسم چیزی رو فراموش کرده پس قطعا باید اون شخصی که باهاش مکالمه می‌کنم هم اسم اون چیزه رو فراموش کرده باشه. چجوریه که من یادم نیست ولی اون آدمه که هم‌چنان توی مغز منه و زاییده‌ی ضمیر ناخودآگاه منه یادشه؟

مثلا تصور کنید که دارین خواب می‌بینید و در خواب درحال مکالمه با شخصی هستید که وسط مکالمه یهو اسم یه‌چیزی رو فراموش می‌کنید و بلافاصله شخصی که باهاش مکالمه دارین اسم اون چیز فراموش شده رو خیلی رندوم به بحث اضافه می‌کنه درحالیکه همون لحظه شما دارین با خودتون کلنجار میرین که اسم اون چیزه رو یادتون بیارین.

اجازه بدین با مثال پیش برم تا بتونم منظورم رو برسونم:

یک سوالی برایم پیش آمده که اگر جوابش رو پیدا نکنم قطعا عقلم رو از دست می‌دم.

خدایا چه‌قدر کوچک بودم... یه زمانی دغدغه‌ام میدترم فرانسه بود. (ترم دوم دانشگاه بودیم.)

لیا درمورد ژوژمان گفت و من یاد این‌چیزایی افتادم که اون‌موقع اینجا نوشته بودم.

والا؛ راستش On ne la trouve pas exquise!
ولی چه کنیم دیگه؛ زندگیه.
مجبور هستیم exquiseاش کنیم.

Pour qu'on la trouve exquise