مریم سلیمیان ، جوان ۲۵ ساله ،‌ساکن تهران بود که هنر اعتراضی خود را با صدای شهیدان گره زد. علیرغم تهدیدات ، در تظاهرات شرکت کرد و سلاح هنرش را کنار نگذاشت و در مقابل دشمن سرخم نکرد. مریم دلاور درقبال تهدیدات مزدوران نوشت: «ازمرگ نترس که هرزنده مردنی ست ، درمرگ زنده باش که آنت ستودنی ست » روز ۱۴ دی ۱۴۰۱ که برای دیدن مادرش به اصفهان رفته بود ، ربوده شد وزیرشکنجه ها از بوم نقاشی تا شهادت در راه آزادی وطن ،بال گشود وجاودانه شد. هنرمند آزاده و مردمی که مهسا و خدانور را با رنگ های خشم و اعتراض ترسیم کرد او نوشته بود: « اگر هر کدوممون رفتیم، اونی که مونده بلندتر بخنده و بجنگه و روز آزادی به جامون برقصه» و او که از میان ما پرکشید ما بجای او بجنگیم تا روز آزادی رو بیاریم #مریم_سلیمیان #خدا_نور_لجعی #خبرفوری #قیام_سراسری #سوریه #سرنگونی_رژیم_آخوندی #قیام_تنها_جواب #رباط_کریم_پرند #رباطکریم_شهریار... .