گتش‌پژ! در خط عربی رسمی، «چ» را با «تش» نشان می‌دهند، کاملاً مشابه نویسه‌ای که در الفبای آوانگار بین‌المللی (IPA) برای آوای «چ» می‌گذاریم: t∫ پس تشابهار = چابهار تشومسكي = چامسکی. ناگفته نماند که کاربست آوای ∫t در بعضی لهجه‌های عربی، خصوصاً عراقی، کاملاً متداول است و حتی حرف «چ» نیز نگاشته می‌شود. یک بار از دوستی عراقی «چفجير» (=کفگیر) را شنیدم، یک بار هم تابلوی یک آپاراتی را در نزدیکی نجف دیدم که رویش نوشته بود: بنچرچی (=پنچرچی). @virastarbashi