خاکسترِاقیانوس؛

فکر کنم منم به عصاره وجودم میرسم

فکر کنم دزیره رسید به ناپلئون همینطوری که جونگ کوک به تهیونگش رسید

می‌خوام برم مارسی

لیمیت : حداقل چهل فور داشته باشه

این پیامو فور کنید آخر پستتون رو فور کنم.

این پیامو فور کنید پین چنلتون رو فور کنم.

این پیامو فور کنید عدد بزارید فور کنم.

آرزوت میکنم عزیزک نعناع؛

روزی دختر جوانی از من پرسید: تو از عشق چه میدانی؟
گفتم: من در طبقه سوم هیتیت در همسایگی ژنرال زندگی میکنم.
او گفت : ژنرال کیست؟ گفتم مرد چهل ساله ای بود که باید بین معشوقه نوزده ساله و دختر یک سالش انتخاب میکرد.
گفت : ژنرال با وجود همسر و فرزندش، معشوقه دیگری داشت؟
گفتم: ژنرال همسرش را از دست داده بود.
گفت : معشوقش که بود؟
گفتم : اوژنی، برادر همسرش
ناگهان عصبانی شد و گفت : آنها گناهکارند
نفس عمیقی کشید و گفتم : همه کسانی که عاشق میشوند گناهکارند
گفت : آنها به زن بیچاره که فوت کرده خیانت کردند
لبخندی زدم و گفتم : آنها مرهم یکدیگر شدند تا بتوانند غم آن زن را فراموش کنند؛ اما قلب هایشان سرکش تر از این حرف‌ها بود‌.
با اخم و تند رویی گفت : مطمئن هستم چیزی جز هوس بین آنها نبودن، آنها معنی عشق را لکه دار کردند.
همانطور که به ساحل مارسی خیره بودم گفتم: آنها برای یکدیگر دویدند.
نگاهم کرد و پرسید : یعنی چه ؟
چند قدم از اون فاصله گرفتم گفتم : هنوز نمیدانی معنی دویدن؛ دوست داشتن است ؟

0:55
یه روزی میفهمی که دیر شده یکم
فقط امیدوارم به فاک نری بچم

در نبودش از من خرابه ای ماند
پرسید مگر که بود که اینطور رخت سیاه بر تنمان کردی ؟
برایش گفتم او خود من بود که رفت. حال جایی زیر این آسمان آبی نفس هایش را خرج دیگری میکند، به یاد دیگری می‌نویسد ، به شوق دیگری می‌بوسد. آن دیگری از من برتر است. آن دیگری او را دارد. لعنت به دیگری
سهم من از او تنها یک لحظه دیدار بود ، لحظه ای چند ساله که خواهان یک عمر زندگی کردنش هستم اما؛ دریغ از این آرزو.
پرسید عاشقش بودی ؟
جواب دادم حیف نیست؟ حیف آن همه اشک و خنده نیست که در سه حرف خلاصه شوند؟
لبخندی زد و گفت تو مجنون شدی ، زیباست.
تایید کردم برای من درد و درمانی وجود ندارد، دردم نبودش است و درمانم بودنش ، گاهی هم این بودنش هست که آزارم میدهد. اینکه او باشد اما برای دیگری را نمیخواهم.