کت تن کیست «دست به مهره حرکته» حتما در بازی‌های مختلف شنیده‌اید. در شطرنج که قضیه خیلی جدی‌ست. به هر مهره‌ای دست بزنید باید حرکتش دهید. امروز در حال نوشتن بودم. می‌خواستم تمرینی را که دوستی پیشنهاد داده بود، انجام دهم. تا حدودی به خاطر داشتم ولی دقیق نه. جرات نداشتم به گوشی دست بزنم. دست زدن به گوشی همان و درگیر شدن همان. قانون دست به مهره برای گوشی خود به خود پیش می‌آید. با گوشی بایدی در کار نیست. خودت ناخودآگاه حرکت می‌کنی. جاذبه‌های فضای مجازی می‌کشاندت. چک‌ کردن پیام‌ها، دیدن پست‌های جدید. می‌توانی هزاران دلیل و برهان، برای کمتر کردن عذاب وجدانت بیابی. دلیل کافی برای چک کردن گوشی وجود داشت. ولی اعتراف می‌کنم به خودم اعتماد نداشتم. از اینکه نمی‌توانم جلوی خود را بگیرم و به گوشی دست نزنم ؛ و اینکه اراده‌ام تا این حد پایین است، ناراحت و شرمسارم. هیچگاه در مقابل چیزی این حجم از ناتوانی را حس نکرده بودم. این حس ناتوانی آزاردهنده است. دو حالت دارد. به گوشی دست می‌زنم و تمرین را متوجه می‌شوم یا به گوشی دست می‌زنم و در دامش می‌افتم. در هر دو صورت سرنوشت کت مشخص می‌شود. ولی بهتر می‌بینم‌ ریسک نکنم. پس فعلا به انجام تمرین دیگری می‌پردازم، تا بعد تکلیف کت را مشخص کنم. به راستی کت تن کیست؟ #یادداشت @vazhechean