ㅤ ㅤㅤخنـك آن دم ڪـه نشینیم در ایـوان من و تو به دو نقش و به دو صـورت، به یڪی جـان من و تو ㅤداد بـاغ و دم مرغـان بدهد آب حیاتـر آن زمانے ڪـه درآییم به بست‍‌‌ ـان من و تو ㅤاختـران فلـك آیند به نظـاره ما مـه خود را بنمـاییم بدیشـان من و تو ㅤمن و تو، بی من‌ و‌ تو، جمع شـویم از سـر ذوق خـوش و فـارغ، ز خراف‍ ـات پریشـان، من و تو ㅤطوطیـان فلڪے جمله شڪرخـوار شوند در مقـامے ڪـه بخنـدیم بـدان سـان، من و تو ㅤایـن عجب تـر ڪـه من و تو به یڪے ڪنج این جا هم در این دم به عـراقیم و خراس‍ ـان من و تو! ㅤبه یڪے نقش بر ایـن خاك و بر آن نقش دگـر در بهشت ابـدے و شڪرست‍ ـان من و تو ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤمولانا