#یادداشت_دانشجویی ✍️ امیرحسین عباس‌نژاد، مهندسی مکانیک ۱۴۰۰ ⭕️ مهمانی بی‌صاحبخانه بسم الله الرحمن الرحیم 🔻قصه‌ی ما از روزی شروع شد که آقای خمینی عصایش را بلند کرد، بر قلب سرد و پر رخوت دانشگاه کوبید، سدها را شکافت، چیستی دانشگاه برای مردم را فریاد زد و مرداب ما را به دریای مواج انقلاب اسلامی متصل کرد‌. 🔻این اولین بار بود که جریانی این‌چنین به دانشگاه و دانشجوی ما هویت داد. حس اعتماد به نفس و استقلال طلبی را در ما پروراند و ما را از عنصری دنباله‌رو، بی‌روح و خودخواه به دانشجوی تحول آفرین، خلاق و آرمان‌خواه تبدیل کرد تا باری از روی دوش ملت برداریم، دردهای مردم را فریاد بزنیم و در راستای درمان درد این ملت قدم برداریم. 🔻در این مبارزه، دشمنان تا ما را دیدند، فهمیدند تا ذهنیت مبارزه در رگ‌های دانشگاه جاریست، تا دانشجو بی‌تفاوت نیست، تا استاد فقط به ته‌مانده علم آن‌ها پایبند نیست، نمی‌شود جلوی این موتور جریان‌ساز عظیم را گرفت. پس با تغییر ذهنیت‌ها شروع کردند. ما آرمان‌خواه بودیم، زیاده‌خواه خوانده شدیم. مطالبه‌گری کردیم، رادیکال لقب گرفتیم. ارزش‌هایمان را فکر شده انتخاب کردیم، متعصب خوانده شدیم. استادی که در مورد مسائل کشور صحبت می‌کرد، نامتعارف جلوه داده شد. زمانیکه که جلوی سر در دانشگاه برای خون ریخته شده کارگرانِ مظلومِ معدنِ ناکجاآباد تجمع کردیم به سخره گرفته شدیم؛ گویی ما تافته جدا بافته از درد مردم هستیم. 🔻همه این‌ها منجر شد تا دانشگاهی که روزی رئیس جمهور را تعیین می‌کرد، حالا به جایی رسیده که رئیس جمهور بدون حضور صاحبان اصلیش می‌خواهد بیاید، جشنی بگیرد، تنها از یک دانشجو حرفی بشنود و دانشجویان را پشت درهای بسته منتظر مطرح کردن مطالباتشان و سوالاتشان بگذارد. 🔻روی صحبتم با اشباه الرجالی نیست که سال هاست چنگال‌های سیاست زدایی خود را دور حلقوم دانشگاه محکم کرده‌اند. صحبت با آن‌ها لحن تیز تری از یک یادداشت دانشجویی می‌طلبد. می‌خواهم با دانشجویی حرف بزنم که هنوز می‌خواهد درد مردم را به گوش خادمان ملت برساند. مهم نیست با من از نظر سیاسی هم سلیقه هست یا نه. مهم این است جریانی که این جلسه خصوصی را ترتیب داده و این سرنوشت شوم را بر ما تحمیل کرده، با جان گرفتن دوباره دانشجو و نهاد مقدس علم، گردنش بشکند. مهم این است صدای نفرآباد و هپکو و هفت تپه و طزره و طبس و آه مردم تا گوش عالی‌ترین مقامات کشور برسد. 🔻وقتی رهبر انقلاب با تمام دل‌مشغولی‌هایش هر سال دیدار عمومی با دانشجویان و نخبگان را نخست محل شنیدن مطالبات و سوالات آنها می‌کند، چرا در دانشگاه تهران رئیس جمهور بدون تریبون دادن به هیچ یک از تشکل های رسمی دانشگاه بیاید، دورهمی داشته باشد و برود؟! زمانی را به یاد بیاور که همین آقای خامنه‌ای را در زمان تیراندازی هم حاضر در دانشگاه میبینی تا ذهن‌های تشنه‌ی دانشجویان را بدون آب حیات انقلاب اسلامی رها نکند. آن وقت آقای رئیس جمهور با الگوگیری از چه کسی، این چنین شأن دانشجو که ترسیم کننده آینده کشور است را زیر سوال می‌برد؟ 🔻ترتیب دادن این جلسه‌ی تقریبا بدون حضور دانشجو اتفاقی نیست و عقبه‌ی آن از برنامه شبه‌دانشجویی زمان انتخابات ریاست جمهوری امسال قابل مشاهده است. دانشگاه خانه‌ی دانشجو و اولین محل اثرگذاری و کنشگری اوست. بشکند دستی که می‌خواهد این خانه را از چنگ صاحب خانه در بیاورد و امکان نقش آفرینی را از او بگیرد. اگر بی‌تفاوت باشیم، راه را برای ادامه‌ی این روند باز گذاشته‌ایم. ولی قصه‌ی ما قرار نیست اینجا به پایان برسد. اینجا محل مطالبه حقوق مردم و ترویج گفتمان انقلاب و اسلام عزیز باقی خواهد ماند و این نهضت مقدس هر سد محدود کننده را در هم خواهد شکست. ✅نبض دانشگاه در دستانت! 🆔 @utnabz