#یادداشت_دانشجویی
#بخش_سوم
✍️ حسین حاج‌باقری، مهندسی برق ۱۴۰۱

⭕️ وفاق ملی یا قتلگاه جمهوریت

🔻کمی بازتر می‌گویم این کلمه وفاق که امروز نقطه مشترک قالیباف و پزشکیان شده است، کلمه‌ای دلنشین‌تر برای جایگزینی زد و بند است. گویی زد و بند را در کاغذ کادوی زیبایی پیچیده‌اند و به ما نشان می‌دهند که ببینید چه مفهوم زیبایی و ما غافل از آنکه این کلمه زیبا در انتها قاتل آن چیزیست که در همه این سال‌ها برای آن جنگیدیم تا سرنوشتمان را خودمان تعیین کنیم‌، آن را دو دستی بغل کرده و از زیبایی کاغذ کادو‌ی آن سخن به زبان می‌آوریم. در این بین رئیس جمهور با همین کلمه هر نسخه‌ای بخواهد می‌پیچد، هرکه را بخواهد انتخاب می‌کند و زبان هیچ‌کس هم به شکایت باز نمی‌شود. رئیس مجلس هم به جبران شکست‌هایش، امروز برای مخالفانش قدرت‌نمایی و آن‌ها را مجبور به سکوت می‌کند تا خود را پیروز این میدان نشان دهد اما نمی‌داند با این کار دارد گوری عمیق برای شخصیت سیاسی‌اش آماده می‌کند.

🔻درنهایت اما روی صحبتم با توست! تویی که امروز شادمان از رای این لابی‌گری به نفع کاندید محبوبت مخالفینش را اقلیت تفرقه‌انداز می‌نامی. در انتهای این مسیر جمهوریت است که کشته می‌شود. اصلا همه این‌ها را گفتم که به اینجا برسم. از ابتدای متن و سیری که طی شد، کجا تاثیر خودت را دیدی؟ آیا تو موافق فشار نادرست و منفعت طلبانه مجلس به دولت شهید رییسی بودی؟ آیا غیر از این بود که در انتخابات مجلس مردم به قالیباف نشان دادند دیگر او را نمی‌خواهند؟ اما چه شد؟ او بی توجه به این مسئله با 70 درصد آرا مجدد رییس مجلس شد. آیا تعریف تو از مجلس اینگونه بود که بدون در نظر گرفتن مصلحت کشور درگیر بازی‌های قدرت شود؟ چشم‌هایت را باز کن پروژه حذف ما کلید خورده است. دیگر نه رای من مهم است نه رای تو ، فقط خواسته صاحبان قدرت مهم است. دیگر حضورمان فرقی نمی‌کند چه دوست‌دارشان باشیم چه مخالفشان. در نهایت موجودی اضافی هستیم که نظرمان برای هیچکس اهمیتی ندارد.

✅نبض دانشگاه در دستانت!
🆔 @utnabz