🔍شهرهای پست‌کووید ▪️پیش‌تر این تابلوها بودند که با حساسیت‌های دستوری همیشگی‌شان نشانه‌گذاری می‌کردند و ایست می‌دادند. حال، خودمان بی هیچ نشانه‌ای تابلو است که ایستاده‌ایم. این را دوستی درباره دگرگونی مناسبات فضایی و شهری در دوران پساکرونا یا پست‌کووید گفته بود. به‌واقع کماکان در این میان پرسشی وجود دارد که کمتر و بیشتر معطوف به نشانه‌ی دوران، یعنی فاصله‌ی اجتماعی است. در این معنا می‌توان گفت مهم‌ترین تفاوت شهرهای دوران پیش و پس از کوید 19، شکل‌گیری همین فاصله است. اگرچه ظاهرا مساله‌ی کرونا حل و فصل شد. اما فاصله‌ای که در این دوران در مناسبات اجتماعی به وجود آمد، نه تنها ترمیم نشد بلکه رفته‌رفته با تولید میانجی‌های خاص خودش در قلمروهای مختلف به شکافی پرنشدنی تبدیل شد. دیگر این شکاف مساله نیست. بلکه خود یک وضعیتی‌ست که مختصات و آدرس دارد که شما می‌توانید بمثابه طبیعتی پیش‌انگاشته بدان ارجاع دهید. خصلت یادآوری به اغراق است. چنانکه اکنون اگر شما که آن طرف متن ایستاده‌اید، اینجا نبودید، بدون شک می‌خواستیم این فاصله را به فروپاشی اجتماعی متصل کنیم. اما بگذارید حال که دلمان به شما خوش است، از شیرینی چنین اتصالی بگذریم.  🔸کووید 19 همچنین انواع خرده اجتماعاتی را که پیرامون کنشگری شهری فعالیت و گاهی صدایی جمعی تولید می‌کردند، از میان برداشت. در این وضعیت دیگر حتی بساط تقسیم‌بندی‌های فضایی افرادی چون سرگئی چرمایف و الکساندر در گفتمان شهرسازی و معماری هم جمع شد. اگر پیش‌تر از این در شهرها رفت‌وآمدی میان فضای عمومی و خصوصی وجود داشت که از دل آن گاها اکتی شهری حاصل می‌شد، دیگر در دوران پست‌پاندمیک، همه فضاها خصوصی شده‌اند. چرا که دیگر هر دیگری‌ای پیشاپیش نیروی شری است که هر آن ممکن است نظام فضایی را مختل کند. در این وضعیت، دیگر بی هیچ‌نشانه‌ای فقط این فاصله‌هایند که وجود دارند. شما چه فکر می‌کنید؟ #شهرسازی‌پست‌کووید #فاصله‌اجتماعی #اکتیویسم‌شهری #جستارهای‌دریافتی https://t.center/urbannEssay