ولی واقعا بامزه است که یه‌چیزی می‌نویسی یا درباره یه‌چیزی صحبت می‌کنی و فقط یه‌سری آدم متوجه میشن چون مربوط به یه‌سریال یا هرچیز دیگه است. انگار مثلا عضو محفل زیرزمینی باشی که رمز ورود داره و همه نشان یا تتو مخصوص خودشون رو دارن. حالا الان که چهار صبحه ولی اگر می‌تونستم، یه‌محفل یا گروه خصوصی درست می‌کردم که فقط بتونم رمزی صحبت کنم یا زبان خودم رو اختراع کنم.